UITHANGBORD VOOR NATUURLIJKE VOEDING
Toptriatleet en ondernemer Dirk Baelus (35) leek lang de man van twaalf stielen en dertien ongelukken. Vandaag plukt hij de vruchten van tien jaar hard labeur. “Mijn droom is een voedingsgamma ontwikkelen met ‘s werelds zuiverste ingrediënten, dat wereldwijd wordt verkocht.”
Ondernemen is 10 procent inspiratie en 90 procent transpiratie, hoor je weleens. Het is op het lijf van Dirk Baelus geschreven. Wanneer hij me de hand schudt om 10 uur, heeft hij al 2 kilometer gezwommen en 12 kilometer gelopen. Hoe overladen zijn agenda ook is, zijn triatlontrainingen wil hij niet missen. Al dat fysieke labeur heeft hem ook als ondernemer geholpen. Het voedde zijn wil om door te gaan met zijn sportvoedingsmerk Innerme.
Terug naar 2004. Baelus runde na zijn studies accountancy een café in Arendonk. Hij leefde ongezond, rookte en dronk. Tot een weddenschap met een caféganger — ‘Wedden dat je geen kwarttriatlon kan uitdoen?’ — zijn leven in een andere plooi legde. Baelus begon te zwemmen, te fietsen en te lopen. Hij sloot zijn café in 2006.
Vanuit zijn liefde voor triatlon — hij behaalde al snel toptienplaatsen — groeide een passie voor natuurlijke en zuivere voeding. Triatlon bracht hem tot in Hawaï, zijn zoektocht naar pure voeding tot in Japan. Hij ontwikkelde Innerme (sportrepen, -gels en -drank zonder geraffineerde suikers). Dirk Baelus wil zo veel mogelijk mensen gebalanceerd en natuurlijk laten eten en leven. Op weg naar balans is de titel van zijn nieuwste boek, dat hij uitbracht samen met een ingrediëntenboekje De basis van natuurlijke voeding.
Heeft u nooit gedacht dat het kon mislopen?
DIRK BAELUS. “Meer dan eens. Maar je moet gaan voor de dingen die je echt graag doet. Daarom heb ik mijn café gesloten. Ik wist dat ik in die job niet gelukkig kon worden. De passie ontbrak. Ik voelde me al maanden, jaren slecht en had weinig zelfvertrouwen. De beslissing om te stoppen was een verlossing. Ik had een nieuwe droom ontdekt. Ik wou minstens een semiprofessionele triatleet worden.”
De combinatie halftijds werken, halftijds sporten bleek niet vanzelfsprekend. U hopte snel van de ene naar de andere job.
BAELUS. “Ik werkte eerst als magazijnier. Acht uren in een gigantische koelkast met een temperatuur tussen twee en zes graden, dat vreet aan je. Daarna werkte ik halftijds bij een taxibedrijf. Ik reed voortdurend verloren en kwam ‘s avonds kapot thuis. Daarna begon ik halftijds als hulpboekhouder. Dat leek even de ideale job, maar een kantoorbaan was niets voor mij. Van 2007 tot 2008 was ik redder bij Sunparks. Maar ik wist dat ik weer mijn eigen baas zou worden. Naast triatlon had ik nog een passie ontdekt: die voor pure, gezonde voeding. Ik las er veel over, at bijna elke dag macrobiotisch, en voelde me almaar fitter en energieker.”
In uw jeugd was u allesbehalve fit, schrijft u in uw boek.
BAELUS. “Op mijn veertiende had ik een botontsteking in mijn heup. Ik lag een maand in het ziekenhuis. Zes keer per dag kreeg ik een shot antibiotica. Later kreeg ik ook nog een hartvliesontsteking. Ik heb toen veel pillen geslikt. Die routine zit in onze maatschappij ingebakken. Maar ik zeg : neem niet blindelings medicijnen, maar probeer eerst te achterhalen waarom je ziek bent. Dat is een van de redenen waarom ik dit boek schrijf: om mensen bewuster te maken van hun lichaam, levensstijl en gezondheid, en ze zo zelfredzamer te maken.”
Hoe groeide die passie voor natuurlijke voeding?
BAELUS. “In 2008 combineerde ik een trainingskamp in de Pyreneeën met een stage in Cuisine et Santé, een macrobiotisch centrum in Saint-Gaudens. Drie keer per dag kon ik er samen met de kok mijn maaltijden bereiden. In dit walhalla voor zuivere voeding ontmoette ik een Japanse vrouw, Keiko, die me op het idee bracht om gedroogd zeewier en traditionele Japanse producten in te voeren en te verkopen in België. SeaZen was geboren. We lanceerden een webshop en in augustus 2008 kwam de eerste lading toe vanuit Japan: vijf soorten zeewier, umeboshi, enkele theesoorten en noedels.
“SeaZen werd geen succes. En ik voelde dat ik meer de rol van gezondheidscoach wou spelen. Ik gaf toen al geregeld kookworkshops, onder anderen aan Tom Boonen en Kim Clijsters.”
U verbleef in die periode tien weken in Japan. Hoe belangrijk was die reis in uw zoektocht naar pure voeding?
BAELUS. “Levensbelangrijk. Ik verbleef er eerst in het gezin van Keiko, nadien reisde ik 2000 km zuidwaarts naar het eilandje Goto. Daar nam ik deel aan een triatlonwedstrijd. Ik verbleef er bij een traditioneel, arm gezin. Ik douchte me er in een houten vat met een tuinslang, at en sliep op de grond. Ze teelden rijst, hun voeding was ook die van mij: volle granen, verse groenten, vooral geen geraffineerde suikers. Met mijn fiets ging ik op ontdekkingstocht. Ik belandde bij kombuboeren, die het zeewier rechtstreeks uit de zee plukten. Daar is het idee om sportvoeding te ontwikkelen beginnen te rijpen.”
Hoe bent u daarmee gestart thuis?
BAELUS. “Ik maakte al een tijdje krokante repen met amandelnoten, havermout, sesamzaad en rijststroop. Ik zocht iemand die repen op grotere schaal kon produceren. Ik kwam terecht bij La Vie est Belle, een bedrijf dat al twintig jaar vegetarische burgers produceert. Het duurde zeker vijf jaar vooraleer het productieproces van mijn sportrepen op punt stond. Traditionele sportrepen moeten het hebben van snelle suikers, die heel wat maag- en darmproblemen kunnen veroorzaken. Wij kozen voor trage suikers en we vermeden chemische additieven, wat aanvankelijk voor problemen bij de productie zorgde.
“In januari 2012 kwam de eerste sportreep van Innerme op de markt. Het idee kwam dan wel uit mijn koker, het is de kunst de juiste mensen bij elkaar te krijgen en ze te motiveren.”
U investeerde heel veel tijd zonder iets te verdienen.
BAELUS. “Ikheb jarenlang in het rood gestaan. Daarom heb ik in 2011 mijn job als ondernemer gecombineerd met een voltijdse job als postbode, een jaar lang. Elke morgen stond ik om 4 uur op. In de namiddag werkte ik voor Innerme of ging ik trainen. Mentaal was het bijzonder zwaar: ga maar eens 140 kilometer met de fiets trainen terwijl de onbetaalde facturen liggen te wachten.”
Eind 2013 zocht u steun bij externe partners.
BAELUS. “Als ik wou groeien, had ik extra kapitaal of ondersteuning nodig. Het Agentschap Ondernemen heeft me met de neus op de feiten gedrukt: ‘Dirk, je geeft workshops, je bent sportman, je bent coach, je geeft voedingsadvies en je wil je eigen zaak verder uitbouwen. Dat is van het goede te veel. Maak een keuze.’ Ik heb gefocust op Innerme.
“Ik ging op zoek naar partners die bereid waren mee te investeren. Ik heb contact gezocht met Omega Pharma. Ik kende het bedrijf vooral van Etixx en Biover, zijn twee sportvoedingsmerken. Davy De Vlieger, de CEO van Etixx, zei dat ik eens mocht langskomen. Ze onderhandelden ook al met andere merken. Ik was op het juiste moment op de juiste plaats. Omega Pharma wou mijn merk overnemen en het positioneren bij zijn natuurvoedingspoot Oce Bio, op voorwaarde dat ik het uithangbord bleef van Innerme, en het merk samen met hen verder op de kaart zette. We kwamen tot een mooi akkoord en hebben een groeipad uitgetekend voor de komende tien jaar.”
Wat is er al veranderd sinds u onder de vleugels van Oce Bio zit?
BAELUS. “Veel. Vroeger deed ik alles zelf. Er was nauwelijks tijd voor promotiecampagnes. We organiseren nu slimme promoties voor de natuurvoedingswinkels, verfijnen de verpakking, en we zijn gestart met productinnovatie. Mijn droom is een voedingsgamma met ‘s werelds zuiverste ingrediënten, dat wereldwijd wordt verkocht. Ik zou het ook fantastisch vinden als Innerme hoofdsponsor wordt van een wielerteam. Sinds kort worden de sportrepen, gels en sportdrank ook verkocht in Nederland en Frankrijk. Ik voel dat ik groei in mijn functie als ambassadeur van natuurlijke voeding.”
Op weg naar balans & De basis van natuurlijke voeding, Dirk Baelus, 19,95 euro.
SAM DE KEGEL, FOTOGRAFIE DEBBY TERMONIA
“Ik at bijna elke dag macrobiotisch, en voelde me almaar fitter en energieker”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier