Uitgezonden en aangemeld

Vanaf 1 januari 1999 moeten de bouw en het personenvervoer elke tewerkstelling onmiddellijk melden aan de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid. De uitzendsector stapt vrijwillig in het Dimona-systeem, dat het ultieme middel moet worden tegen zwartwerk. Waarom wil de uitzendbranche nogmaals het goede voorbeeld geven?

De straks afgeschafte socialezekerheidskaart was nooit efficiënt in de strijd tegen zwartwerk en koppelbazen. De onmiddellijke aangifte van tewerkstelling aan de RSZ zal nu alle gaten moeten dichten, en dat kan via voice mail, de RSZ-website of via elektronische gegevensoverdracht. Gewapend met draagbare computers, kunnen de inspecteurs van de RSZ altijd en overal controleren of de aangifte is gebeurd. Daarvoor volstaat het de SIS-kaart te lezen die elke sociaal verzekerde altijd bij zich moet hebben. Op termijn wordt de onmiddellijke aangifte verplicht voor alle sectoren. De uitzendbranche kon echter niet wachten.

De vrijwillige instap moet worden genuanceerd, zegt gedelegeerd bestuurder Thierry De Coster van Vedior Interim. Vijf jaar heeft het geduurd eer het zo ver was, ook vandaag nog zou slechts een minderheid van de kantoren warm lopen voor Dimona. Hoewel hij zelf een groot pleitbezorger is, begrijpt De Coster de reserves: “Onze toetreding tot het systeem is weliswaar goed nieuws, maar het drijft de kosten voor de uitzendbedrijven omhoog.”

DURE GERUCHTEN.

Voor Vedior alleen schat De Coster de meerkosten “vrij nauwkeurig” op 80 miljoen frank per jaar, wegens de afschrijving van zware investeringen in informatica, training van personeel en klanten, en productiviteitsverlies. De productiviteit – het aantal “geproduceerde” uitzenduren per uitzendconsulent – zou dalen met 10%. De Coster: “Vijf jaar geleden begonnen er terecht of ten onrechte geruchten te circuleren, dat uitzendwerk gebruikt werd om zwartwerk toe te dekken. De uitzendsector is van ‘verdacht’ geëvolueerd naar ‘getolereerd’, daarom kunnen we dit soort geruchten missen als kiespijn. Technisch was het met de oude procedures inderdaad mogelijk om zwartwerk te ‘regulariseren’. Omdat de uitzendkantoren twee dagen de tijd hadden om een arbeidscontract op te stellen, bestond er een grijze periode tijdens dewelke iets kon worden geregeld. Afgezien van de vraag of de verdenking terecht was, moesten we naar een formule waarin die mogelijkheid praktisch werd uitgeschakeld.”

De weerstand binnen de uitzendsector zelf was terug te voeren tot het feit dat de zaken in plaats van goedkoper en eenvoudiger, duurder en ingewikkelder worden. De Coster: “We zullen extra mensen nodig hebben die controleren of de registratie van de gegevens die wij aan de RSZ doorspelen, wel correct gebeurt. Bovendien moeten we ervoor zorgen dat er geen afwijking bestaat tussen onze RSZ-aangifte en Dimona. Ook blijft de verplichting tot het bijhouden van een centraal personeelsregister bestaan. Vedior en dochter ASB Interim samen zitten niet ver van 1 miljoen arbeidscontracten per jaar. De regels voor het bijhouden van sociale documenten zijn vandaag voorbijgestreefd, zeker voor de uitzendsector. Alles moet met pen en papier, het mag zelfs niet per computer.”

TIPPEXCONTROLE.

Er zal echter nog veel gepalaver nodig zijn. Of er in een registerboek geknoeid is met Tippex kunnen ze bij de inspectie wel zien, maar verwacht niet dat er informatica-experts beschikbaar zijn die kunnen zeggen of de computer de waarheid vertelt. Dat soort discussie is nu aan de gang. Het drijft Thierry De Coster niet tot wanhoop: “Theoretisch schept de nieuwe regeling met de onmiddellijke aangifte de mogelijkheid tot administratieve vereenvoudiging. Dankzij Dimona zullen we ons trouwens niet meer constant hoeven te verdedigen tegen vermoedens of beschuldigingen die noch te bewijzen, noch te weerleggen zijn.”

Voor een positief imago en het counteren van illegale concurrentie – “zwartwerk is onze grootste concurrent” – hebben de marktleiders een flinke stuiver over. Maar kunnen de kleinere uitzendbedrijven nog volgen? Thierry De Coster: “Dat was één van de bezwaren, maar het is niet relevant. De ontwikkeling is onafwendbaar. Vooral speelde de RSZ zelf verstandig in op dit probleem door verschillende toegangsmogelijkheden te scheppen. Zware IT-investeringen zijn met andere woorden niet echt nodig.”

Eén motief wimpelt Thierry De Coster quasi achteloos weg. Totnogtoe is de gigantische markt van de bouw “verboden te betreden” voor de uitzendsector, precies door de legendarische sociale fraudemogelijkheden. Als dat bezwaar echter zowel in de bouw als in de uitzendsector opgeruimd wordt, dan is het slot op het hek veel gemakkelijker te openen.

JG