Uit de tweede hand

Het blad ‘Auto Trader’ brengt vraag en aanbod op de tweedehandse automarkt samen. En breidt ook uit naar internet.

Wie al een bezoekje heeft gebracht aan de Autosalon van Brussel, zal misschien ook de stand van Auto Trader in Paleis 1 hebben opgemerkt. Merkwaardig is het: een stand voor een tijdschrift dat zich specialiseert in het bijeenbrengen van vraag en aanbod op de markt van gebruikte wagens, en dat op de Autosalon. Toch hét Mekka voor nieuwe wagens?

Baldwin Hurdak, promotion & circulation manager van Auto Trader, vindt de aanwezigheid van zijn blad niét zo vreemd. “Naar de Salon komen niet alleen mensen die op zoek zijn naar een nieuwe wagen, maar ook zij die gewoon een wagen willen kopen. Dit is de enige beurs waar je als automagazine echt reclame kunt maken. Hier kun je niet wegblijven.”

Vraag en aanbod.

Auto Trader kan niet worden vergeleken met een magazine als bijvoorbeeld Autogids. Het concept van het blad is eenvoudig: particulieren kunnen hun wagen gratis in de aanbieding doen. Een foto, wat gegevens en een contactadres. Wie geen foto bezit, kan er gratis een laten maken. Als de wagen na een eerste inlassing niet verkocht raakt, kan de annonce een tweede keer – opnieuw gratis – worden opgenomen. Daarnaast plaatsen ook handelaars in tweedehandse wagens een advertentie in Auto Trader. Tegen betaling. Samen met de verkoop van Auto Trader in de dagbladhandel zorgen de handelaars voor het nodige kapitaal om het blad uit te geven. Redactioneel is er zeer weinig inbreng.

Auto Trader is een tweewekelijkse uitgave van de Britse Guardian Media Group. Het blad is sinds 1994 op de markt in België en heeft een oplage van 30.000 exemplaren. Daarnaast is er het maandelijkse Moto Trader. Daarvan worden in ons land 15.000 exemplaren verdeeld.

De idee voor een vraag- en aanbodblad met foto’s komt uit Groot-Brittannië, waar Auto Trader 25 jaar geleden het levenslicht zag. “In Engeland is het een fenomeen. Daar komen er elke week dertien verschillende regionale publicaties op de markt. Bovendien bieden ze daar ook een speciale (veertiendaagse) uitgave aan, alleen voor topmerken,” zegt Hurdak. “Auto Trader verkoopt in Groot-Brittannië meer bladen dan Humo en Dag Allemaal in Vlaanderen samen.” Inmiddels zijn er, behalve in België, ook uitgaven in Nederland, Frankrijk en Noorwegen. Maar een poging om voet aan de grond te krijgen in Duitsland mislukte.

Volgens Hurdak wordt het blad bij ons niet alleen gekocht door mensen die een tweedehandse wagen zoeken, maar ook door autofreaks. “We hebben een heleboel abonnementen. Er zijn mensen die lang zoeken naar nét die ene wagen, of naar onderdelen,” zegt hij. “Er zijn er zelfs die puur uit nostalgie door het magazine bladeren.”

Maar hoe omschrijf je nu eigenlijk de koper van dit blad? Hurdak houdt het op het Radio Donna-publiek. Breed dus. “Een typisch nichepubliek hebben we niet. Wel tellen we veel jongeren onder onze lezers. Vandaar ook dat we met het blad naar de universiteiten willen gaan.”

Zoeken op internet.

Auto Trader is niet de enige op de markt. Er zijn ook De Koopjeskrant en Autokkazie. En concurrentie komt er ook van de kranten. Toen Auto Trader in september 1999 op internet ging, wilde men daarvoor in de dagbladen op de voorpagina adverteren. Auto Trader reserveerde advertentieruimte, maar een week voor de start van de website lieten zowat alle kranten weten dat de inlassing niet kon verschijnen.

Internet is de meest logische vorm om te zoeken. De geïnteresseerde kan immers zelf het merk, de gewenste prijs, het kilometeraantal, de regio en dergelijke aangeven, waarna de computer zoekt. De eerste weken turfde men 10.000 hits op weekbasis. Tegenwoordig bedraagt het gemiddelde 50.000 hits per week. Bekendheid put Autotrader.be onder meer uit banners op algemene sites als Planet Internet en AdValvas. De Autotrader-site wordt gefinancierd met de opbrengsten van de bannerruimte op de eigen site. Ruimte die meestal wordt verkocht aan handelaars in tweedehandse wagens die soms zelf een site hebben.

De gebruikers maken gratis gebruik van het internetaanbod, op voorwaarde dat ze zich laten registreren. “Je moet mee op die internetkar springen,” antwoordt Baldwin Hurdak op de opmerking dat er geen inkomsten zijn die vergelijkbaar zijn met de papieren drager (een nummer van Auto Trader kost 150 frank). “Misschien zijn er over vijftien jaar al heel wat magazines verdwenen, ten voordele van internet. In deze site moeten we twee tot drie jaar investeren. Daarna moet het break-evenpunt bereikt zijn.”

AVP