Twee keer Braeckman

Na het Belgische paviljoen op de Biënnale van Venetië vorige zomer slaat Dirk Braeckman een dubbelslag in eigen land: hij kreeg een expo in Museum M en in Bozar.

Na zijn doortocht op de 57ste Biënnale van Venetië vorige zomer plooit de Gentse fotokunstenaar Dirk Braeckman even terug op België. Zijn fel gesmaakte show in het Belgische paviljoen werd samengesteld door Eva Wittocx, curatrice bij Museum M in Leuven. Wittocx kent Braeckmans werk erg goed: ze organiseerde al in 2011 een expo over hem in Leuven. Nu brengt ze een nieuwe soloshow van Braeckman in het Museum M. Het is een intieme presentatie van zijn experimentele werk op papier en zijn beeldonderzoek met nieuwe media.

Braeckman is een schilder met licht: hij gebruikt fotografische procedés om mysterieuze, intieme beelden te maken, die zich niet gemakkelijk blootgeven. Hij kijkt en werkt als een schilder, maar zonder verf of doek: hij interpreteert en manipuleert foto’s met digitale en analoge processen, zoals flitsen, scannen en solariseren. Daarmee geeft hij een foto een diepe gelaagdheid, meestal in grijstinten. Door zijn gecodeerde titels en het gebrek aan verwijzingen naar een tijd, een plek of een gebeurtenis ontsnappen zijn beelden aan anekdotiek. Het resultaat zijn compleet autonome, in zichzelf gekeerde werken met een bijzondere aantrekkingskracht. Ze zijn mysterieus en blijven volledig open voor interpretatie.

Voor Braeckman ging een droom in vervulling toen hij mocht exposeren in het Belgische paviljoen in Venetië. De verhoudingen en de lichtwerking in dat pand fascineerden hem al jaren. “Ik heb het gevoel dat dat paviljoen gebouwd is voor mijn werk”, zei hij. Nu krijgt de kunstenaar de kans tentoon te stellen in een ander modernistisch icoon, het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. De Venetië-reeks werd aangepast om de dialoog aan te gaan met de architectuur van Victor Horta. De dubbeltentoonstelling is de ideale kans om twee facetten van Braeckmans werk te ontdekken.