TRANSPORT CORNEEL GEERTS. Van het westen (nog) geen nieuws

De Wijnegemse transporteur Corneel Geerts kijkt naar het oosten, neemt een bedrijf over in het noorden en verhuist in het zuiden.

“Van de Georgianen gekregen, ” zegt Corneel Geerts trots als hij enkele prachtig versierde dolken laat zien. Corneel Geerts, van de gelijknamige transportgroep, is volbloed Kempenaar, selfmade man (“Ik kan niet schrijven, maar wel rekenen”) en reist de wereld rond. Om te leren of om nieuwe aktiviteiten te ontplooien. In Georgië hield hij de boot af, maar in heel wat andere Oosteuropese landen voelt hij zich goed thuis. In eigen land plant hij tegen het einde van het jaar een investering van 200 miljoen frank in Doornik. Zijn grenskantoor in Rekkem zet hij met Europese steun enkele kilometers verder neer in Henegouwen.

De recentste uitbreiding gebeurde in Zweden, waar via een kapitaalsverhoging van 5 miljoen frank een 51 %-participatie werd genomen in Wheeltrail, een transport- en expeditiebedrijf met hoofdkantoor in Göteborg en terminals in Malmö en Stockholm. “Op het trajekt naar Zweden bedienden wij samen met Scansped (een filiaal van de Zweedse groep Bilspedition) een belangrijke klant. Maar die wilde liever niet meer met een grote organizatie als Scansped werken. Wij hebben dan de kans gekregen onze plaatselijke agent Wheeltrail te versterken, ” vertelt Geerts. “De klant is opnieuw tevreden. “

Een bekend verhaal : grote verladers werken hoe langer hoe liever met kleine of middelgrote transportbedrijven omdat de dienstverlening er persoonlijker is dan bij grote transporteurs. En dat terwijl men vijftien jaar geleden nog dacht dat de Europese transportmarkt zou worden gedomineerd door supergrote transportfirma’s. Die boodschap heeft ook Corneel Geerts begrepen. “Wij werken nu over heel Europa samen met familiale bedrijven. Daarbij blijft elke partner verantwoordelijk voor zijn eigen bedrijfsresultaten, ” legt Geerts uit. En zo is het samenwerkingsverband GOED (Groep Oost Europa Distributie) opgebouwd : vijf Nederlandse transporteurs bieden samen met Geerts lijndiensten aan op Oost-Europa. Daarbij specializeert ieder zich in één land of regio. Geerts koos voor de Baltische staten en Rusland en beschikt over steunpunten in Sint-Petersburg, Moskou en Tallin. Samen beschikken de partners in GOED over 300 trucks en 450 personeelsleden. En verrassend : “Lokale direkties hebben wij niet nodig, wij voeren satellietkommunikatie in. Hier is dat nog onbetaalbaar, maar in landen zonder goede telefoonverbindingen vormen satellieten een goed alternatief. “

LUL-IJZER.

Kommunikatie is van levensbelang voor een transportbedrijf en daarom wordt het hele wagenpark met GSM-toestellen uitgerust. “Maar wij hebben wel een systeem ontwikkeld om die apparaten te blokkeren zodat de chauffeurs er uitsluitend gesprekken voor de firma mee kunnen voeren. Weet je hoeveel zo’n man kan optelefoneren ? Wij betalen nu al 100.000 frank alleen aan abonnementsgeld per maand. ” Of de chauffeur dan geen eigen SIM-kaart mag gebruiken ? “Ze moeten steeds bereikbaar zijn, en tenslotte zijn het onze toestellen, ” stelt Geerts onomwonden. “Als zij willen kletsen, moeten zij maar hun lul-ijzer (nvdr de uit de mode zijnde Citizen Band) gebruiken. “

Kostenbeheersing is typisch voor een familiebedrijf : onder handbereik liggen uitgebreide listings met onder meer het verbruik van de wagens per dag, per rit, per chauffeur. De patron ziet onmiddellijk of een opvallend meerverbruik te wijten is aan tegenwind, een zware lading, of aan onverantwoord rijgedrag van de chauffeur. En dan volgt een uitbrander, weten de chauffeurs.

UNIVERSITEITSGELD.

Corneel Geerts, nu 54 jaar, begon zijn zaak samen met zijn vrouw die nu zijn financieel direkteur is in 1962. Zijn familie zat al generaties lang in de handel en het transport van groenten en fruit en Corneel Geerts leent voor zijn brochures graag de begindatum 1892 van zijn voorvaderen. Dat hij een selfmade man is, deert hem niet. “Natuurlijk hebben wij fouten gemaakt. Maar wat onze fouten ons gekost hebben, noem ik nu ons universiteitsgeld, ” klinkt het trots.

Naarmate dochter en zoon opgroeiden en mee in de firma kwamen, werd ook het bedrijf groter. “Onze belangrijkste taak is internationale groepage over land, ” stelt Geerts. De kern van het bedrijf wordt gevormd door Corneel Geerts Transport, dat de algemene transportopdrachten op zich neemt. De lijndiensten werden ondergebracht bij CG International Forwarding, de Benelux-distributie zit bij Marc Geerts Distributie. Zelfs het onderhoud van het wagenpark (150 opleggers, 50 trekkers, 25 vrachtwagens voor distributie en 10 vaste charters) wordt in eigen handen gehouden. Daarvoor zorgt Maintenance Corneel Geerts. Laatste poot onder de groep is Corneel Geerts Flyer, een sneldienst die non-stop en volgens een strikt tijdschema exclusief voor één klant rijdt.

De cijfers ogen verrassend goed voor een transportbedrijf in de jaren negentig : waar rood troef is, schrijft Geerts zijn resultaten in het zwart. In 1993 haalde de groep een gekonsolideerde omzet van 616 miljoen frank, met een nettowinst van 6,3 miljoen frank. Voor dit jaar mikt Corneel Geerts vrij hoog op 1,2 miljard. Boven de inkomdeur staat geschreven : Welcome to the best transport company in Europe. En Corneel Geerts méént het.

L.V.L.

CORNEEL GEERTS (GROEP CORNEEL GEERTS) In tegenstelling tot wat men vijftien jaar geleden dacht, hebben familiale transportbedrijven nog wel degelijk een toekomst.