TRANSFERS

Een Vlaming is in die mate solidair, dat hij armer wordt dan de behoeftige Waal of Brusselaar. Tot die conclusie komt de Antwerpse professor emeritus Willem Brauers (TEW) in zijn werkdocument “Het bruto regionaal product van Vlaanderen, Wallonië en Brussel”.

Het BRP is de productie van de inwoners van het gewest, naargelang van hun woonplaats (dus niet hun plaats van tewerkstelling). Op basis hiervan berekent hij het “particuliere inkomen” per hoofd, het afgesplitste BRP dat vloeit naar de particulieren.

Brauers berekent de invloed op het particuliere inkomen van de interregionale geldtransfers in de sociale zekerheid, de federale belastingen, de bijzondere financieringswet en de afbetaling van de staatsschuld. Hij stelt vast dat er na de transfers een zogenaamde inkomensparadox bestaat tussen Vlaanderen en Brussel. Het gemiddelde particuliere inkomen, dat oorspronkelijk groter is in Vlaanderen dan in Brussel, wordt na de transfers in de sociale zekerheid en de federale belastingen groter in Brussel dan in Vlaanderen.

De combinatie van die transfers met die van de bijzondere financieringswet doen het Brusselse en het Waalse particuliere inkomen verder toenemen, terwijl dat van Vlaanderen nog verder daalt. Het verschil tussen Vlaanderen en Wallonië – 13,1% vóór de transfers – neemt zelfs af tot 1,8%.

Brauers houdt voor de verdere berekening ook rekening met de afbetaling van de staatsschuld, opgebouwd tussen 1981 en 1996. (In 1980 bedroeg de schuld 56% van het federale BNP, vergelijkbaar met de vorige jaren en ruim onder de Maastricht-norm van 60%.) Indien Vlaanderen in die periode de transfers had aangewend ter afbetaling van zijn deel van de rijksschuld, zou dit voor dit gewest in 1996 hebben geleid tot een besparing van 59,8 miljard aan rentelasten.

De combinatie van al deze factoren leidt ertoe dat na de transfers het particuliere inkomen in Brussel nagenoeg gelijk blijft, in Vlaanderen daalt en in Wallonië stijgt. Het gemiddelde particuliere inkomen in Vlaanderen is zelfs lager dan in Wallonië (en Brussel) in deze berekening. Conclusie: de inkomensparadox bestaat en Vlaanderen is buitensporig solidair.

Bron: Prof. em. Dr. Willem K. Brauers, Het Regionale Product van Vlaanderen, Wallonië en Brussel, Departement TEW, Universiteit Antwerpen (Ruca); Tel. 03/218.07.72 – Fax: 03/218.06.52.