Top van de zakenadvocaten voelt de crisis

Volgens een onderzoek van de Britse ‘kostenadvocaat’ Jim Diamond zijn de erelonen van vennoten van Londense topkantoren (genre Linklaters, Freshfields en Allen & Overy) de voorbije twaalf maanden tot een derde gedaald, van 737 euro per uur tot 488 euro. Dat is overigens nog heel wat meer dan de 400 euro die je in België meestal moet neertellen voor een senior partner.

“Als de vraag daalt, daalt de prijs”, zegt Chris Sunt, lid van de internationale directie van Freshfields. “Zeker in niches die momenteel minder goed in de markt liggen, zoals de begeleiding van fusies en overnames, zijn er correcties. De overnamemarkt lag stil, maar de herstructureringen bezorgden ons nog veel werk. We draaiden fulltime op de Fortis-deal. Ook waren we druk in de weer met infrastructuurprojecten, zoals de Liefkenshoekspoortunnel en Diabolo.”

Dirk Meeus, managing partner bij Linklaters, betwijfelt dat de prijzen in Londen met 30 procent zijn gedaald. “De afname van het werk voor fusies en overnames wordt ook bij ons opgevangen door meer werk voor banken en geschillen”, klinkt het.

Maar daar komt een einde aan. “Na het vele herstructureringswerk zitten we nu in een consolidatiefase”, erkent Jean-Pierre Blumberg, managing partner Europe en lid van het executive committee van Linklaters. “De druk op de erelonen is inderdaad erg groot in Londen. Na de oververhitting van de markt is het logisch dat er zwaar gesnoeid wordt. Ook in België staan de erelonen onder druk. Maar het valt nog mee, omdat wij nooit een enorme stijging hebben gekend. Onze erelonen volgden mooi de inflatie.”

Jim Diamond, die dikwijls optreedt tegen advocaten, raadt aan om stevig over de prijs te onderhandelen. Niet doen, adviseert Dirk Meeus. “Dikwijls is de kwaliteit van het werk een kwestie van leven en dood voor het bedrijf. Klanten die bezig zijn met een herfinanciering willen op zo’n moment echt niet beknibbelen op het ereloon van hun advocaat.”

“Onderhandelen loont soms de moeite in the City”, weerlegt de Belgische vennoot van een Londens kantoor. “In Brussel kiest een onderneming gewoon een ander kantoor als je een prijs afficheert van 800 euro per uur. In het VK is het doodnormaal dat je dat bedrag tot 15 procent naar beneden onderhandelt, zeker vandaag. Voor de bankiers geldt hetzelfde. Die praktijken van de tapijtenmarkt zijn gelukkig nog niet overgewaaid naar het continent. Maar doe me een plezier en citeer me niet met naam. Ik krijg zware problemen met mijn Londense confraters als ik deze gratis raad weggeef.”