Todo Sobre Mi Madre

In “Todo Sobre Mi Madre” brengt Pedro Almodovar hulde aan de vrouw en de actrice in het bijzonder. Het bracht hem de prijs voor de mise-en-scène op van Cannes 1999.

De frivole kitch en de flamboyante voorstelling van de Spaanse samenleving uit zijn periode tot en met “Kika” heeft Almodovar in zijn drie laatste producties – “Todo Sobre Mi Madre” is zijn dertiende film) – ingeruild voor het ‘serieuze’ melodrama. Hoewel de vrouwen in “Todo Sobre Mi Madre” opnieuw op de rand van een zenuwinzinking verkeren, staat de film ver van de gelijknamige productie die Almodovar in 1988 wereldwijde faam bracht.

De man is ondertussen ouder geworden en zijn jongste films stralen een zekere soberheid uit. Volgens sommige critici heeft Almodovar zijn wilde pluimen gekortwiekt. Maar ‘gewoon’ is in het Almodovar-universum nog altijd gek genoeg. In tegenstelling tot wat de titel laat vermoeden, bevat “Todo Sobre Mi Madre” (“Alles Over Mijn Moeder”) geen autobiografische elementen. De kijker wordt in het begin van de film verschillende keren op een dwaalspoor gezet. De protagoniste, Manuela, werkt als verpleegster in de afdeling orgaantransplantatie van een kliniek in Madrid. Ze bekijkt samen met haar zoon Esteban “All About Eve”.

Almodovars laatste gaat over actrices en toneel. Manuela neemt zelfs verschillende rollen (en rolpatronen) aan, maar ze deelt niet de ambitie en het arrivisme van Eve uit de klassieker van Mankiewicz. Als na een voorstelling van Tennessee Williams‘ “A Streetcar Named Desire” Esteban overreden wordt, bespiedt Manuela de jonge man in wiens lichaam Estebans hart verder klopt. “Todo Sobre” gaat evenwel niet over die gesuggereerde relatie. “A Streetcar Named Desire” drukt evenwel een stempel op haar leven. Niet voor niets plaatst Almodovar haar voor het muurgrote portret van de actrice Marisa Paredes als Stella uit “A Streetcar”.

In “Todo Sobre” schetst Almodovar het moderne gezin, dat eerder gebaseerd is op solidariteit en vertrouwen, dan op het traditionele voorbeeld zoals het in onze cultuur wordt voorgehouden. In “Todo Sobre” lijkt alle macht aan de vrouwen, in wie Almodovar meer vertrouwen stelt dan in het machismo. De enige mannen die in de film voorkomen, zijn óf transseksueel óf hebben Alzheimer. Om met haar verleden en met de dood van haar zoon in het reine te komen, trekt Manuela naar Barcelona om de vader van Esteban het slechte nieuws te brengen. Estebans vader is de transseksueel Lola, besmet met het aidsvirus, en ondertussen vader van een nieuw kind.

Pedro Almodovar brengt deze aparte soapgeschiedenis als een bedwelmend melodrama, waarin zowel beeld- als acteursregie uitmuntend zijn.

PIET GOETHALS