Tijd dringt voor energiebeleid
HET GRONDWETTELIJK HOF heeft de wet vernietigd die de levensduur van de kerncentrales Doel 1 en 2 verlengt. Omdat een directe sluiting de stroombevoorrading in het gedrang zou brengen, geeft het hof de overheid tot 2022 voor een publieke consultatie en een milieueffectenrapport. Anders moeten de twee reactoren vervroegd dicht.
De uitspraak is symptomatisch voor de manier waarop de Belgische overheid het energiedossier al decennialang bestiert. Sinds de wet op de kernuitstap in 2003 is aangenomen, werd omzeggens niets gedaan om de uitvoering ervan mogelijk te maken. Ook het Energiepact van de regering-Michel bleek niet meer te zijn dan woorden op papier.
Er zijn beslissingen nodig die niet op unanimiteit kunnen rekenen. In plaats van eensgezindheid te zoeken, wordt liever het meerderheid-versus-oppositiespel gespeeld. Daardoor kunnen de regering en de oppositie zich in hun eigen gelijk wentelen, maar blijft een langetermijnvisie uit.
Intussen dringt de tijd. Om de kernuitstap mogelijk te maken, zijn nieuwe gascentrales nodig. Maar de energiebedrijven willen die niet bouwen zonder een ondersteuningsmechanisme. Ook daar moet worden beslist wie het leeuwendeel van die extra factuur mag ophoesten. Het alternatief is de levensduur van wellicht twee kernreactoren te verlengen.
Beide opties hebben voor- en nadelen. Kerncentrales openhouden betekent minder investeringskosten in nieuwe productie, maar dat ze uitvielen in de winter van 2018-2019 heeft gemaakt dat ze evenmin een garantie zijn dat het licht niet uitgaat.
Er is behoefte aan een regering die beslissingen neemt. Alleen lijkt die sense of urgency nog niet bij iedereen doorgedrongen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier