The Hurricane

In ‘The Hurricane’ zet Denzel Washington een sterk, maar verbloemd portret neer van de bokser Rubin ‘Hurricane’ Carter.

Op een zachte lentenacht in 1966 werden drie blanken koelbloedig neergeschoten in een bar in New Jersey. Dezelfde nacht werd Rubin ‘Hurricane’ Carter aangehouden. Carter werd drie maal tot levenslang veroordeeld. Hij zou negentien jaar opgesloten zitten voor een drievoudige moord waaraan hij geen schuld had.

Filmmakers veroorloven zich bepaalde vrijheden om de feitelijke gegevens om te plooien naar een dramatisch aanvaardbare structuur. Het simplifiëren van een complex gegeven om een zo groot mogelijk publiek te bereiken, leidt soms tot bedenkelijke verdraaiingen van de waarheid. Dat geldt ook voor The Hurricane.

De scenaristen Armyan Bernstein en Dan Gordon baseerden zich op twee publicaties: Rubin Carters autobiografie The 16th Round (1974) en Lazarus and the Hurricane (1991) van Sam Chaiton en Terry Swinton.

De eerste grote fabel uit The Hurricane is de zondebok Della Pesca, die Carter sinds zijn elfde op de hielen zat en door wiens manipulatie van de waarheid Hurricane tot levenslang werd veroordeeld. Pesca is een fictief personage. In werkelijkheid kreeg Carter af te rekenen met een groep racistisch gemotiveerde detectives, rechters en openbare aanklagers. In de film wordt Carter voorgesteld als een modale burger, wiens zelfverdediging tegen een handtastelijke blanke zijn enige aanvaring met het gerecht (en Pesca) inhield. Op het echte proces speelde Carters vier jaar gevangenisstraf voor drie gewelddadige overvallen wel in zijn nadeel. De moord op de drie blanken gebeurde enkele uren nadat een Afro-Amerikaanse cafébaas door een blanke werd neergeschoten. In Carters auto trof de politie een kogel en een geweer aan. Beide feiten worden in de film niet vermeld. De jacht op vitaal bewijsmateriaal door een Canadese commune wordt in The Hurricane tot heroïsche proporties opgeblazen. Ook dit behoort tot het rijk der fabels. In de eindgeneriek wordt vermeld dat Carter na zijn vrijlating naar Canada trekt. De makers vergeten te vermelden dat Carter intussen afstand nam van de Canadese commune wegens “inbreuken op persoonlijke vrijheid”.

Regisseur Norman Jewison wou uitsluitend Carters levensdrama wereldwijd bekendmaken. Bob Dylan deed het hem in 1975 voor met zijn hit Hurricane. De Hurricane wordt wel onsterfelijk gemaakt door de geweldig knap acterende Denzel Washington.

piet goethals