TAAI & THAI

Na verschillende moeilijke jaren laat Vinythai, de joint venture van Solvay in Thailand, weer zijn tanden zien. Daar zorgt directeur Jean-Pierre Pleska (50 j.) voor, één van de meest ervaren globetrotters van de groep. Hij werd in juli 1996 aan de top van Vinythai gedropt. Zijn missie had veel weg van een alles-of-niets-operatie : het bedrijf na twee opeenvolgende verliesjaren weer concurrentieel maken, en klaar voor de wereldmarkt. Vóór zijn integratie “stroomopwaarts” ging de onderneming gebukt onder de voortdurende prijsschommelingen van de grondstoffen voor de aanmaak van PVC, en onder de hoge kostprijs van aardgas, elektriciteit… De komst van de nieuwe directeur, die zijn hele loopbaan bij Solvay heeft uitgebouwd, valt samen met het einde van de hervormingen in de fabriek van Map Ta Phut, op zo’n 200 km van Bangkok. Die moesten het bedrijf minder afhankelijk maken van diverse leveranciers.

Azië stond nooit echt in de carrièreplanning van scheikundig ingenieur Pleska. “Ik heb lang voor rekening van Solvay in Spanje gewerkt en verschillende opdrachten uitgevoerd in andere landen, vooral dan de Verenigde Staten. Maar om Vinythai terug op de sporen te zetten, had de groep een persoon nodig met ervaring in PVC.”

“Zoals overal in Azië verwacht men hier vooral een technologie- en kennistransfer van het buitenlands personeel,” vertelt onze landgenoot uit St-Ghislain (Bergen). “Als je het land niets nieuws meer kan bijbrengen, word je hier beschouwd als persona non grata. Ik voel duidelijk druk van overheidswege om het bedrijf maximaal te Thailandiseren wat overigens ook normaal is : alle Solvayfabrieken in de hele wereld worden geleid door autochtonen, met de hulp van enkele buitenlanders.” Op een totaal van 500 werknemers telt Vinythai nog amper 9 expatriates, terwijl hun aantal eind 1995 nog 46 bedroeg.

“Al bij al herken ik in Bangkok veel mediterrane trekken : een uitgesproken zin voor feesten, gastronomie en uiterlijk vertoon, en improvisatie om problemen op te lossen. Maar de rest is zeer verschillend. Zo is de Thaise maatschappij strikt hiërarchisch. Het respect voor autoriteit gaat zover dat het zelfs moeilijk is zin voor initiatief los te weken bij de medewerkers. Soms moet ik dus duidelijk vermijden mijn eigen opinie kenbaar te maken, omdat ze automatisch als bevel wordt opgevat. En dat geldt evenzeer voor de problemen die opgelost moeten worden : in het begin heb ik enkele fouten gemaakt door publiekelijk te zeggen wat ik ervan dacht.” Ondanks de kleine aanpassingsproblemen betreurt Jean-Pierre Pleska zijn overstap naar Bangkok hoegenaamd niet. “Het dynamisme hier werkt zeer verfrissend als je het vergelijkt met de depressieve sfeer in Europa.” En dan is er ook nog de uitdaging : naast het weer rendabel maken van Vinythai, is de doelstelling de productiecapaciteit van PVC te verhogen van 160.000 tot 300.000 ton tegen begin volgend millennium. Vinythai zou tegen die tijd voldoende sterk moeten staan om een volledig open wereldmarkt te kunnen trotseren.

JEAN-PIERRE PLESKA (VINYTHAI) De Thaise maatschappij is strikt hiërarchisch. Als ik wil horen wat mijn medewerkers denken, hou ik best mijn eigen mening stil.