SUEZ

“Vreselijk Belgisch”.

De Franse pers stelt het nut van Suez openlijk in vraag. Na de verkoop van de meerderheid van Banque Indosuez aan Crédit Agricole, stelt het tijdschrift L’Expansion vast, “liggen de rijkdom en de toekomst van de Franse groep meer en meer in de Brusselse Koningsstraat”. Daar huist de Generale Maatschappij, waarin Suez voor 63 % participeert. Op termijn neemt de Generale 53 % van het eigen vermogen van zijn moederholding voor zijn rekening, zodat de Franse groep volgens L’Expansion “terriblement belge” wordt.

Het tijdschrift stelt vast dat Suez en de Generale beide een décote van 40 % en 20 % hebben ( nvdr. Een décote is het verschil tussen de beurswaarde en de waarde van de activa). Daarom zou er binnen Suez gedacht worden aan een reorganisatie van beide holdings.

Tijdens de strubbelingen tussen de vroegere Suez-voorzitter Gérard Worms en de harde kern van aandeelhouders ( UAP, Elf Aquitaine, Saint-Gobain) in de eerste helft van 1995 werd een vereffening van de holding al bediscussieerd. “De uitverkoop van de Suez-dochters kan negatief zijn voor de Belgische economie,” zegt Eric De Keuleneer. De CBHK-topman wijst erop dat een (vijandige) overnemer van de Generale de holding in stukken en brokken kan verkopen en zo de meerwaarde innen. Op die manier zou het Belgische anker, dat de Generale vandaag is in Union Minière, Tractebel, Recticel en de Generale Bank verdwijnen. “Om zo’n scenario te vermijden, zou de wetgever best werk maken van de versterking van de autonomie van Belgische beursgenoteerde bedrijven,” zegt De Keuleneer.

Een ander scenario is het verdwijnen van Suez zelf. Zo zouden de aandeelhouders van Suez rechtstreeks in de dochters (Generale, Crédisuez) participeren en de premie van 40 % innen. De Keuleneer : “Voor de Generale die een verspreid aandeelhouderschap zou krijgen en de kleine Suez-aandeelhouders zou dit een goeie zaak zijn. Maar ik betwijfel of La France Inc. de harde kern van Suez dit aanvaardt.”

Een andere mogelijkheid, de liquidatie van de Generale, zodat Suez rechtstreeks zou participeren in de dochters van de Belgische holding, is niet erg realistisch. “Waarom zou Suez deze Belgische hefboom zomaar opgeven ?” vraagt de Keuleneer zich af. Suez moet immers relatief weinig middelen inzetten (63 %, geen 100 % van de aandelen) om de participaties van de Generale te controleren.

In kringen van de Generale drijft het Fortis Bis-scenario boven. Suez en de Generale zouden door wederzijdse kruisparticipaties elkaar verankeren. Ook wordt gedacht aan een gedeeltelijke verkoop van de Suez-participatie in de Generale aan Belgische (of Vlaamse) aandeelhouders. De Keuleneer : “Zo’n model zou de Generale opnieuw een identiteit kunnen geven. Maar het kan indien onvoldoende creatief geconstrueerd de machtsverstrengeling tussen Belgische en Franse holdings ook bestendigen.”