Wordt Energieminister Marie-Christine Marghem, na Hervé Jamar en Jacqueline Galant, de derde MR-minister die vroegtijdig de regering-Michel moet verlaten? Het blunderboek van de Doornikse advocate wordt steeds dikker.
Een doorslagje van een juridisch advies dat ze liet doorgaan voor een eigen nota over de verlenging van de levensduur van de kerncentrales Doel 1 en 2. Verkeerde cijfers voor de klimaatonderhandelingen. Partijgenoot Louis Michel die haar “een assertieve en hautaine manier van communiceren” verwijt. Een akkoord over de subsidie van de offshore windparken dat al moet worden herzien nog voordat de minister het koninklijk besluit rond krijgt. Ontevredenheid in de sector over haar functioneren. Dat Marie-Christine Marghem (MR) geen sterke indruk maakt als Energieminister, is nog een eufemisme.
De nieuwste toevoeging aan het lijstje gaat over misgelopen miljoenen van de nucleaire bijdrage voor Tihange 1. De uitbaters Electrabel en EDF betaalden 7,2 miljoen euro om die reactor langer open te houden, maar dat was volgens de energieregulator CREG zowat 3 miljoen euro te weinig. De deadline om dat extra geld terug te vorderen, liet het kabinet verstrijken. Van de verdediging van Marghem dat de CREG geen bedragen had genoemd en dat ze te laat was geïnformeerd, bleef geen spaander heel. Het CREG-rapport was al in oktober 2015 naar haar kabinet verzonden en claimde 3 miljoen euro terug, gebaseerd op vijf parameters.
Zwaargewicht in Doornik
Eens te meer lijkt het de 53-jarige Marghem amper te deren. De licentiate in de rechten werd in 1994 gemeenteraadslid voor de PSC in haar geboortestad Doornik, waar ze tussen 2000 en 2006 schepen van Financiën werd. In de stad geldt ze nog altijd als een politiek zwaargewicht. Want hoewel PS-kopstuk Rudy Demotte, die tevens minister-president van de Franstalige Gemeenschap is, er uiteindelijk burgemeester werd, haalde ze met 7911 stemmen het grootste aantal voorkeurstemmen in de geschiedenis van de stad.
Marghem volgde in 1998 PSC-voorzitter Gérard Deprez naar zijn beweging MCC, die later met de liberale PRL opging in de huidige MR. Als Kamerlid was ze sinds 2003 vooral actief in de commissie Justitie en in 2011-2012 was ze voorzitter van de Dexia-commissie. Omdat de Vlaamse partijen niet stonden te springen om Energie als ministerportefeuille te claimen, belandde de bevoegdheid bij de MR. Toen coming man en huidig MR-voorzitter Olivier Chastel besliste die kelk aan zich te laten voorbijgaan, werd de Doornikse minister van Energie, Leefmilieu en Duurzame Ontwikkeling.
Vage antwoorden
Maar intussen stapelt ook in de sector de onvrede zich op. Het oordeel is hard: te weinig dossierkennis en een te zwak kabinet, waar de personeelswissels, onder meer van ex-Electrabel-mensen, elkaar snel opvolgen. “Het kabinet luistert eigenlijk alleen maar naar Electrabel en Elia”, klinkt het bij een betrokkene. De manier waarop Marghem omgaat met de energieregulator, die nochtans de onafhankelijke scheidsrechter van de sector zou moeten zijn, spreekt in dat opzicht boekdelen.
Maar die vermeende bevoorrechte relatie met Electrabel is evenmin een garantie dat alles soepel verloopt. De wetten die de levensduur van Doel 1 en 2 moeten verlengen, zijn nog altijd niet rond. Europa stelt vragen over mogelijke staatssteun. Hoewel wordt verwacht dat het akkoord uiteindelijk een Europees fiat krijgt, zal de minister er zich “niet met wat vage antwoorden vanaf kunnen maken”.
De tijd dringt
Dat Marghem begin 2017 zoals beloofd een Energiepact op tafel kan leggen, wordt ook zeer onwaarschijnlijk geacht. Dat pact om de bevoorrading op lange termijn te garanderen, moest er eigenlijk al in 2015 zijn geweest. Maar de meeste experts die werden gecontacteerd om eraan bij te dragen, hoorden er na die eerste vraag niets meer over. Inmiddels besloten de gewestelijke ministers zelf een energievisie uit te werken, die vervolgens in het federale werkstuk moet worden geschoven.
Dat maakt dat sommigen er zich ronduit bezorgd over maken dat het licht in de periode 2023-2025 echt uitgaat. Dan worden in principe de kerncentrales stilgelegd en moet die productiecapaciteit grotendeels worden vervangen, bij voorkeur door gascentrales. Het plan van de vorige staatssecretaris voor Energie, Melchior Wathelet (cdH), veegde Marghem bij haar aantreden weg. Een alternatief is er nog niet, hoewel de tijd begint te dringen.
LUC HUYSMANS, ILLUSTRATIE JENS CLAESSENS
“Het kabinet van Marghem luistert eigenlijk alleen maar naar Electrabel en Elia”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier