RODE CIJFERS

REGERING MAAKT HET NOG ERGER.

De 181 Belgische apotheken van Multipharma Groep maakten in het eerste trimester van ’97 een verlies van 14 miljoen. Op zich geen ramp, in het verleden zijn er nog wel verliezen geweest. “We hebben geen aandeelhouders die staan te wachten op dividenden, de middelen blijven in het bedrijf”, zegt William Janssens. “We concentreren ons op de optimalisering van de cashflow, en die is steeds positief geweest.”

Wel erg is dat de overheid de problemen in de hand werkt. Het verlies van het eerste trimester is volgens Janssens een rechtstreeks gevolg van de verplichte prijsdaling van 4 % voor oudere geneesmiddelen en van de uitsluiting van terugbetaling voor veel magistrale bereidingen. “Dat laatste deed de honoraria en dus onze inkomsten flink dalen, terwijl het aantal apothekers en assistenten bij ons in dienst gelijk bleef”, aldus Janssens.

Een sluipend gif is de wettelijke beperking van de winstmarge van de apotheken op 31 % met een blokkering op 300 frank voor geneesmiddelen duurder dan 1026 frank (publieksprijs, BTW inbegrepen). De farmaceutische industrie introduceert steeds duurdere producten geneesmiddelen van vele duizenden franken zijn lang geen uitzondering meer waarop apotheken dus slechts 300 frank mogen verdienen. Of helemaal niets verdienen, als je de dure voorfinanciering van dergelijke geneesmiddelen meerekent. De winstmarge van 31 % is dus niets meer dan theorie, en er zijn steeds meer apothekers die hun inkomen in absolute waarde zien dalen. Voor de grossisten geldt trouwens een gelijkaardige regel : beperking van de marge op 13,1 % met blokkering op 88 frank vanaf een publieksprijs van 1026 frank.

De winstmarge van de farmaceutische industrie is aan geen enkele beperking onderworpen. Dat zij steeds duurdere medicijnen op de markt brengt, ligt volgens Janssens niet alleen aan de gestegen kosten voor onderzoek. In de prijszone boven de 1026 frank ondervindt zij weinig of geen temperende druk meer van de winstmarge van apotheek en groothandel. Want hoe hoger de prijs boven de 1026 frank ligt, hoe kleiner het winstaandeel van groothandel en apotheek, en hoe meer vrijheid voor de industrie om de eigen marge te bepalen. In de hoge prijszone brengt de industrie dus maar al te graag producten op de markt. “Dat is goed merkbaar”, zegt Janssens. “De verkoop van geneesmiddelen die minder dan 1026 frank kosten, stagneert of daalt. De verkoop van medicijnen die meer kosten, stijgt enorm.”

De regering helpt de afkalving van goedkopere geneesmiddelen nog een handje, volgens Janssens. “Het is vooral die goedkopere klasse die getroffen wordt door de recente verplichte prijsdaling van 4 % voor oudere geneesmiddelen. De goedkopere medicijnen zullen nu nog meer uit de markt geduwd worden.” Dat de regering een belasting van 4 % heft op de omzet van de farmaceutische industrie, vindt Janssens geen argument, want die kan afgewenteld worden langs hogere prijzen voor nieuwe medicijnen. Er is wel een prijsblokkering van kracht, maar enkel voor bestaande geneesmiddelen. “De prijsblokkering is trouwens eind dit jaar afgelopen. Nu al brengt de industrie massaal aanvragen voor prijsverhoging binnen bij het ministerie van Economische Zaken. De feiten hebben bewezen dat het ministerie altijd in zekere mate toegeeft.”

Multipharma Groep heeft ook een groothandel die uitsluitend de eigen apotheken bedient. Aan het initiatief van de Nederlandse groothandelaar OPG om samen met 5 Belgische grossisten goedkope generische geneesmiddelen te verspreiden in ons land doet Multipharma Groep niet mee, voorlopig niet. Generische geneesmiddelen moeten bij wet minstens 20 % goedkoper zijn dan het originele product. “Het initiatief van OPG is een waarschuwing voor de industrie”, zegt Janssens : “De oorlog om de marges tussen industrie en distributie staat op uitbreken.”