Rio Praaning van scharnier tot deur

Rio Praaning Prawira Adiningrat, zo klinkt zijn naam voluit (naar zijn voorouders uit Tasikmalaya in Zuidwest-Java), is de zoon van de eerste inlandse en tegelijk laatste resident van Batavia, de benaming van het huidige Jakarta onder het Nederlandse bewind. Hij werd na de Indonesische onafhankelijkheid in Nederland geboren. Pas in 1990 was hij voor het eerst in Indonesië en richtte PA Asia Jakarta op. Sindsdien loopt hij binnen en buiten bij Indonesische topministers en vice-president Jusuf Kalla.

Het samenvloeien van diplomatie en zakenwereld begon voor Praaning pas goed begin jaren negentig, wanneer Ben Bot – toen secretaris-generaal van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken – hem inhuurt om het hoofdkantoor van de VN-organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) naar Den Haag te halen. Al tijdens zijn rechtenstudies in Leiden was Praaning betrokken bij politiek en diplomatie: “Niet als deur, maar als scharnier,” lacht hij, “een heel nuttige functie.”

Scharnier was hij ook als directeur van de Atlantische Commissie, onderdeel van de civiele tak van het Navo-bondgenootschap, in 1978. Nog tijdens de Koude Oorlog smeedde hij contacten met toppolitici uit Rusland, zoals Alexander Bessmertnykh en Jan Truszczinsky in Midden-Europa die zopas benoemd is tot topambtenaar bij de Uitbreidingsdirectie van de Europese Commissie. Na de implosie van de Sovjet-Unie werd Praaning adviseur van de liberale politicus Frits Bolkestein, partijleider van de VVD. Er volgde een periode als directeur in Brussel van het Britse consulentenbureau Dewe Rogerson en in 1993 richtte Praaning met Rob Meines, oud-redacteur buitenland en diplomatie bij NRC Handelsblad, het adviesbureau Praaning-Meines op.

Buiten de dagelijkse beslommeringen van Public Advice, de vele reizen tussen Moskou, Peking, Hongkong en andere plaatsen waar PA actief is, schenken Praaning en zijn Aziatische afdeling bijzondere aandacht aan zijn streek van herkomst: Tasikmalaya, een onderontwikkelde regio met 2,5 miljoen inwoners. Praanings’ ‘Tasik Development Company’ plant met steun van de Aziatische Ontwikkelingsbank en het Indonesische planning ministerie Bappenas een nieuwe visserij- en handelshaven, die zich tot een containerhaven kan ontwikkelen – naar het model van de diepzeehaven Sohar, die PA Middle East in Oman hielp ontwikkelen. In twee jaar trok Sohar Port 12 miljard dollar aan investeringen.

Rio Praaning ziet Tasikmalaya, met een short sea shipping system van bescheiden maar efficiënte havens, langs de zuidkust van Java uitgroeien tot een knooppunt van internationale handelsstromen tussen China, Indonesië en Australië.