Rekenen op de ploeg

Betrouwbare systemen tegen een haalbare prijs, dat is de wens van elke informaticadirecteur. Clustering lijkt een leefbare oplossing…

De monolithische mainframes van vroeger waren snel en betrouwbaar, vooral omdat ze technologie van hoog niveau toepasten en “op maat gemaakte” onderdelen gebruikten. Die gespecialiseerde constructie en de eigenheid van de onderdelen vereisten echter eindeloze ontwikkelingscycli en maakten de systemen peperduur. Om die obstakels uit de weg te gaan, richten de bedrijven zich meer en meer op “open systemen” en client/server-architecturen, die samengesteld worden uit standaardonderdelen en gebruik maken van de besturingssystemen Unix of Windows NT.

Tegelijk zijn de eisen van de professionele informatica aanzienlijk verstrengd, wat het gebrek aan betrouwbaarheid en andere zwakten van de client/server-systemen aan het licht brengt. “We maken een grote ommekeer mee,” vertelt Ian Roscoe ( IBM), “namelijk de overgang naar het 24 x 7-systeem. Met andere woorden, de systemen moeten 24 uur per dag en 7 dagen per week draaien.”

SERVERS IN TANDEM.

Volgens analisten kan een netwerkcrash in sommige industrieën tot 1400 dollar per minuut kosten. Gelukkig bestaat er een (minstens gedeeltelijke) oplossing, in de vorm van een vrij eenvoudige systeemarchitectuur die men clustering noemt. Het is een technologie die Digital Equipment in het begin van de jaren ’80 heeft ontwikkeld voor zijn eigen minicomputers op afdelingsniveau.

Clusters bestaan meestal uit twee of meer servers die redundant met elkaar verbonden zijn, in tandem werken of die een harde schijf als subsysteem delen, samen met gespecialiseerde software die crashes automatisch opvangt. Wanneer een server in de fout gaat, wordt zijn werk automatisch en zonder onderbreking overgenomen door een van de andere machines. Dankzij clustering kan de klant dus een groep goedkope servers onderling verbinden en krijgt hij de meeste voordelen van de grote mainframes voor een fractie van hun prijs.

De clusteringtechnologie is al verscheidene jaren verkrijgbaar bij de verkopers van Unix-servers, zoals Data General, Digital Equipment, Hewlett-Packard, IBM, NCR, Pyramid ( Siemens-Nixdorf), Sequent, Sun Microsystems en Tandem. Ze is echter vooral ontworpen voor RISC-systemen ( reduced instruction set computing). Nu de overstap naar interne netwerken op basis van servers met de goedkopere Intel-microprocessors (géén RISC) versnelt, stijgt de vraag naar clustering voor Microsoft Windows NT.

WOLFPACK.

Als antwoord op die vraag zijn Microsoft en enkele partners, waaronder Compaq, Digital, Hewlett-Packard, Tandem en Intel einde ’95 begonnen met de ontwikkeling van een nieuwe technologie, Wolfpack, die vanaf het begin van dit jaar in verschillende stappen wordt ingevoerd. Fase 1, die al bezig is, maakt het mogelijk één server automatisch te laten overschakelen naar een tweede, waarmee hij in tandem werkt. In fase 2 zal men meer dan twee servers onderling kunnen verbinden en de prestaties dus opdrijven. Verscheidene verkopers kondigen al een beperkte ” clustering failover server array” aan, met twee servers die onder Windows NT met Wolfpack draaien.

“Tot voor kort moest je een op maat ontwikkeld product kopen om je te beschermen tegen een crash van een NT-systeem,” zegt Chris Hall van Dell Computer, dat zich agressief op de markt van de pc-servers werpt. Volgens de voorstanders van de clusteringtechnologie heeft ze de volgende grote voordelen : ze verhoogt de betrouwbaarheid, biedt uitbreidingsmogelijkheden, is gemakkelijker te beheren en vergroot de prestaties. De meeste fabrikanten van servers zijn het er net als hun klanten over eens dat voor de meerderheid van de professionele gebruikers het grootste voordeel de beschikbaarheid van het systeem is.

Financial Times

GROTE SYSTEMEN Voordelig vervangen door clusters.