Verleden week bepleitte premier Guy Verhofstadt ( VLD) op een congres voor een Europese aanpak van de georganiseerde criminaliteit. Criminologen en misdaadbestrijders wezen in Gent onder meer op het gevaar van structurele kenmerken in bepaalde sectoren, die de infiltratie van de maffia vergemakkelijken. Nogal voorspelbaar werd in dit verband de Antwerpse diamantsector naar voor geschoven. Het Steentje erkent deze problematiek en werkt eraan.
Misschien hadden de specialisten de premier erop moeten wijzen dat zijn regering mee verantwoordelijk is voor een poging van de georganiseerde criminaliteit om in de burgermaatschappij te infiltreren. De werking van de commissie die zich dit jaar buigt over meer dan 30.000 aanvragen van de Belgische nationaliteit door mensen zonder papieren, is zo gestructureerd dat zelfs de ongeorganiseeerde crimineel er makkelijk zijn weg in vindt.
De commissie bestaat uit acht kamers, waarin een afgevaardigde van de ngo’s, een advocaat en een rechter zetelen. De ngo’er zal zich meestal coulant opstellen bij twijfel over het bestaan van de toelatingsvoorwaarden voor de regularisatie.
Bij de advocaten werd bij de samenstelling van de commissies gezocht naar specialisten in vreemdelingenrecht. In de ene kamer zijn deze confraters ‘rechter’, terwijl ze in de andere optreden als advocaat. Ze hebben er alle belang bij dat de wetgeving breed wordt geïnterpreteerd.
Blijven over: de magistraten. Zij zetten als voorzitter uiteindelijk hun handtekening onder de regularisatie. Zonder deze zaak te willen ‘communautariseren’, blijkt in de praktijk dat sommige Franstalige magistraten zich opstellen als regeringsgetrouwe notarissen. Bij twijfel kiezen ze voor een regularisatie. De niet echt bekwame voorzitter van de commissie laat begaan.
Vlaamse magistraten hebben al gedreigd met hun ontslag uit de commissie. Ze blijken in de kamers soms alleen te staan in hun verzet tegen een bepaalde regularisatie. Zijn deze magistraten xenofoob? Paranoïde? Politieke tegenstanders van Verhofstadt & Co? Neen. Ze vrezen dat ze meewerken aan georganiseerde fraude.
Die vrees is gegrond op basis van informatie die het parket, de staatsveiligheid of vreemdelingenzaken bij het dossier hebben gevoegd. In een beperkt aantal dossiers blijkt dat de aanvragers van de regularisatie banden hebben met de maffia. Steeds duiken dezelfde huurcontracten, tandarts- en doktersattesten op, die moeten aantonen dat deze maffiosi wel degelijk in België zijn ingeburgerd. Misbruiken kunnen amper worden onderzocht. Ook is het vreemd dat regularisatiedossiers niet worden geïnventariseerd. Schadelijke documenten kunnen op die manier zonder een spoor verdwijnen.
Een voorspelling: binnen enkele jaren duiken in Antwerpen nieuwe namen op in bedrijven die maffiageld blijken wit te wassen. Dezelfde namen die vandaag prijken op gerechtelijke documenten die aan de dossiers van de regularisatiecommissie worden toegevoegd. Een rechter, advocaat of ngo’er die hier blind voor is, is de objectieve bondgenoot – jawel: de medeplichtige – van de Organisatzya, de Russische maffia.
Hans Brockmans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier