George Marshall was een van de meest invloedrijke figuren van de 20ste eeuw. In een nieuwe biografie besteedt de Amerikaanse advocaat David L. Roll uitgebreid aandacht aan deze bijzondere figuur, die vooral bekend is van de Marshallplannen, Amerikaanse steun aan West-Europa na de Tweede Wereldoorlog.
George Marshall stond op de eerste rij bij belangrijke omwentelingen in de 20ste eeuw. Hij bouwde een topcarrière als militair uit. Tijdens de Eerste Wereldoorlog organiseerde hij mee een beslissend offensief, waarin de Duitsers definitief verslagen werden. Later werd hij de hoogste bevelhebber van het Amerikaanse leger. Hij pleitte voor een algemene mobilisatie van de Amerikaanse troepen. In 1939 was het Amerikaanse leger amper even sterk als dat van Portugal. Die situatie was fel verbeterd tegen december 1941, toen Japan en Duitsland de oorlog verklaarden aan de Verenigde Staten.
Het boek gaat dieper in op de gespannen relatie tussen Marshall en de Britse premier Winston Churchill. Marshall wou de Duitsers meteen en frontaal aanvallen, via een landing in Normandië vanaf 1942. Churchill koos eerst voor gevechten in Noord-Afrika, de Balkan en Italië. Marshall moest schoorvoetend toestemmen, omdat zijn opperbevelhebber, de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt, Churchill volgde.
Na de oorlog werd de generaal minister van Buitenlandse Zaken onder president Harry Truman. In 1947-1948 kreeg Marshall het Amerikaanse parlement over de streep voor de financiering van het reddingsplan voor Europa, dat zijn naam draagt. Marshall sloot daarvoor ook een verbond met de leidende Republikein, Arthur Vandenberg. Generaal Marshall was ervan overtuigd dat een welvarend Europa enkel in het voordeel van de Verenigde Staten was. Het Marshallplan was overigens geen grootschalig subsidiepakket: de Europese lidstaten moesten heel concrete zelfreddende initiatieven indienen, wilden ze aanspraak maken op de centen.
De lezer zou bijna weemoedig worden van deze boeiende biografie van een staatsman met een bijzondere interesse voor een welvarend Europa. En met Democraten en Republikeinen die, ondanks veel twistpunten, de eigen partijbelangen overstegen ten voordele van ‘s werelds belang.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier