‘Parijs zal altijd speciaal zijn’

Caroline Coesemans schildert op metershoge doeken in haar woonkamer in Antwerpen. De beleidsexpert voor België en Luxemburg bij Google is volledig in de ban van Denemarken.

Wat had u nooit verwacht?

“Dat er zoiets bestond als de Great Pacific Garbage Patch, ook Pacific Trash Vortex genoemd. Dat besef heeft mij een fan gemaakt van het project The Ocean Cleanup en mij ertoe aangezet minder plastic verpakking te gebruiken.”

Wat doet u in uw vrije tijd?

“Ik schilder op grote doeken. Ik wissel af tussen het abstracte en het figuratieve. Omdat mijn doeken soms tot twee meter hoog zijn, is mijn vaste plek de woonkamer bij mij thuis in Antwerpen.”

Wat is het beste boek dat u las?

“Ik ben volledig in de ban van Denemarken en nu lees ik een van de crimiboeken van Jussi Adler-Olsen met een bijbehorende liquorice pipe (snoep op basis van zoethout nvdr). Ik ben ook aan het genieten van Gabriel Garcia Márquez zijn 100 jaar eenzaamheid, maar in een compleet ander tempo, omdat ik het verhaal niet wil zien eindigen. Ik lees één pagina per dag.”

Wat is de beste stad om in te wonen?

“Ik heb een paar jaar in Parijs gewoond, en die stad zal voor altijd een speciale plek in mijn hart hebben. Zoals Joséphine Baker zingt: “J’ai 2 amours, mon pays et Paris.” Barcelona en Kopenhagen zijn ook favorieten, in het bijzonder die laatste. Ik vind de Deense cultuur heel interessant en de mensen zijn er fantastisch. En de luchthaven van Kopenhagen vind ik ook de meest aangename hub ter wereld.”

Wat is de beste wijn?

“Ik heb het geluk gehad in Italië en Frankrijk te wonen en heb daardoor een voorliefde voor een Italiaanse Amarone of een Bourgognewijn van de regio Beaune, het liefst een Aloxe-Corton. Onlangs ben ik naar Argentinië gereisd en ik moet toegeven dat ik ook geweldige wijn heb ontdekt in Cafayate.”

Wat is de beste film die u hebt gezien?

“Ik vond Our little sister (van de Japanse regisseur Hirokazu Koreeda, nvdr) zeer mooi, maar van de recente films heb ik het meest genoten van Blade Runner II. Die sequel blijft heel trouw aan de eerste film en heeft daardoor ook een zeer originele filosofische insteek. Ik genoot ook van de manier waarop de soundtrack de spanning versterkte.”