Papieren!

Een studie van zakenbank SJB Securities in Engeland voorspelde dat het aantal smart cards, gebruikt als identificatiedocumenten, wereldwijd zal stijgen van vijf miljoen in 1996 tot 400 miljoen in 2000. SuperCom, een Israëlisch bedrijf dat zich toespitst op de productie van sterk beveiligde documenten voor overheden, wil van die markt een graantje meepikken. Daartoe zoekt het 821 miljoen frank bij Belgische privé-beleggers en Europese institutionelen.

Tel Aviv (Israël).

Ergens in China spuit een gesofistikeerde kopieermachine paspoorten. Brazillië heeft – via Siemens – gelijkaardige machines besteld, in Groot-Brittannië, Roemenië, Moldavië en Hongkong lopen vergelijkbare projecten. De leverancier van die futuristische drukpersen, het Israëlische hightechbedrijfje SuperCom, hoopt 821 miljoen frank te kunnen ophalen via een publiek Easdaq-aanbod in België en via private plaatsing bij institutionele beleggers in Europa. Morgen noteert het aandeel voor het eerst op de Europese groeibeurs.

De technologie van SuperCom is ontsproten aan het brein van vier Israëlische legervrienden. Eli Rozen, SuperComs huidige CEO in hemdsmouwen, Jacob Hassan, Avi Landman en Uzi Sela, vier investeerders van het eerste uur, roken mogelijkheden in beveiligingstechnologie toen ze in 1988 SuperCom opstartten. Zegt Rozen: “Beveiliging, paspoorten en identificatiedocumenten waren voor ons, Israëli’s, al langer aan de orde van de dag. Maar we beseften snel dat de rest van de wereld die trend vroeg of laat zou volgen.” Dus huurden de vier ingenieurs in om allerlei gadgets voor beveiligde passen te ontwikkelen. “Eigenlijk is onze specialisatie het printen van documenten,” lacht Rozen. “Maar we bieden gepatenteerde oplossingen in elke fase van de productie van beveiligde identificatiepapieren,” vult vice-president Eli Basson, binnen het bedrijf verantwoordelijk voor onderzoek en ontwikkeling, daaraan toe.

Overheden die identiteitskaarten nodig hebben, paspoorten of rijbewijzen zoeken en een systeem om de gegevens daarop te beheren, kunnen bij SuperCom terecht. Zij leveren speciaal ontwikkelde drukpersen, die 24 uur op 24 werken – in principe zonder dat daar mankracht voor nodig is -, tussen de twee en de vijf miljoen kaarten per jaar afdrukken, plus de software die de data van verschillende identiteitsdocumenten aan elkaar linkt. Wie toestellen wil die de documenten op hun echtheid kunnen controleren, kan bij dochter Curie Authentication Technologies aankloppen (zie organigram). Die heeft speciale toners voor de drukinkt ontwikkeld die, met behulp van een detectietoestel, echte van valse gedrukte documenten kan onderscheiden.

De kerntechnologie van de contactloze beveiligde kaarten en paspoorten waarmee het Israëlische hightechbedrijf de markten afschuimt, is de Teslin-laserprintmethode. Die drukt gegevens in kleur met thermisch gevoelige inkt op een speciaal ontwikkeld plastic met de gepatenteerde TransferTechnology. In het kernproduct, identificatiedocumenten, combineert het bedrijf die technologie met geavanceerde chips, hardware en software voor gegevensbanken.

De projectgedreven markt

van identificatiedocumenten was tot in de jaren tachtig het exclusieve werkterrein van systeemintegratoren als Siemens en IBM, die zich vooral op het beheer van gegevens van papieren documenten toespitsen. Sinds de val van het Oostblok ontwikkelde zich in de jaren negentig een kmo-markt voor de sector. Die gelegenheid lieten de SuperCom-stichters niet aan zich voorbijgaan. Sinds 1988 investeert het bedrijfje fors in de ontwikkeling van hoogtechnologische chips. Met succes: Palestijnen die de bezette gebieden in wilden, hadden vanaf 1989 een SuperCom-pasje met zo’n chip nodig; vanaf 1991 leverde SuperCom alle nieuwe Israëlische rijbewijzen, in 1994 startte bij Metil de productie van de Roemeense identiteitskaarten op SuperCom-machines.

Die ervaringen deden het bedrijf een nieuwe weg inslaan. “Ze overtuigden ons om niet meer op de commerciële markt te mikken. We richtten ons uitsluitend op projecten met een hoge veiligheidsdrempel, via offertes uitgeschreven door overheden,” zegt Rozen. Sinds die strategische beslissing levert SuperCom ook aan de China Travel Service, die in Hongkong paspoorten produceert voor de Chinezen die tussen het eiland en het Chinese vasteland pendelen, en werkte het bedrijf een identiteitskaart uit voor de Slovaken. In december 1997 versierde het een contract om dertien jaar paspoorten te maken in Groot-Brittannië. Het vaakst werkt SuperCom er als partner van plaatselijke bedrijven of als onderaannemer voor grotere concerns. “Dat blijft ook onze werkwijze voor de toekomst,” gelooft Rozen. ” Turnkey-projecten, waarin we alles zelf doen, waarvan we zelf de winsten opstrijken maar dus ook de zware opstartrisico’s dragen, zullen altijd in evenwicht zijn met projecten waarin we als onderaannemer werken of in een strategische alliantie.”

Dun orderboekje

SuperCom telt vandaag vijftig werknemers. Het bedrijf haalde in 1998 bijna 280 miljoen frank omzet en boekte een brutowinst van 4 miljoen dollar (158,6 miljoen frank). In 1996 en 1997 draaide het nog met verlies – volgens de directie een gevolg van zware investeringen in O&O -, vorig jaar boekte het bedrijf voor het eerst een lichte winst (zie tabel). KBC Securities, de zakenbank die SuperCom bij zijn beursgang begeleidt, waardeert het bedrijf – exclusief de geplande kapitaalverhoging – op 95 miljoen dollar (3,5 miljard frank). De kapitaalverhoging van 821 miljoen frank die het bedrijf door de private en publieke plaatsing voorziet, zal voor 80% in nieuwe aandelen – in een prijsvork tussen de 9,5 en 11,5 dollar (355 tot 430 frank) – gegenereerd worden.

Een belangrijk beleggersrisico schuilt in het orderboek. 86% van de totale omzet voor 1998 kwam van vier klanten. “Die afhankelijkheid van grote contracten bij een klein aantal klanten is typisch voor de sector,” denkt Rozen. “Onze sterkte,” zegt financieel directeur Moshe Gold, “is dat we weinig concurrenten hebben.” Analist Filip Platteeuw van KBC Securities identificeerde er op drie domeinen. “Siemens, IBM, Lockheed Martin of Polaroid blijven belangrijke concurrenten, al besteden die steeds vaker hoogtechnologische toepassingen uit aan bedrijfjes als SuperCom. Bedrijven als het Britse Delarue of het Duitse Giesecke & Devriendt zijn gespecialiseerd in het drukken van beveiligde drukpersproducten, maar zij oriënteren zich steeds meer naar markten met kleinere winstmarges en grotere volumes – zoals bankbiljetten. En er zijn bedrijfjes, gespecialiseerd in kleine niches als vingerafdrukidentificatie, maar die bieden geen compleet systeem, zoals SuperCom dat doet.”

De bedrijfsleiding gelooft

daarom in hun enorme potentieel in de groeiende markt. Ze rekent op ontwikkelingslanden die, vaak daartoe gedwongen door de Wereldbank, eigen identiteitspapieren zullen willen, op een groeiend belang aan identificatie in het kader van crime control en op een toenemend aantal onafhankelijke staten in de wereld. Die kunnen dan bij een bedrijf als SuperCom identiteitspapieren bestellen, ofwel apparatuur om die papieren aan te maken. “Hier is onze kleinschaligheid een groot voordeel,” zegt Moshe Gold. “Overheden houden er namelijk niet van om hun hele veiligheidssysteem aan een multinational uit te besteden.” De markt van de identiteitspapieren is er één met langetermijnopdrachten en brede winstmarges. Maar als de klanten zich vooral bevinden in politiek wankele ontwikkelingslanden zonder financiële ruggengraat, blijft de markt ook labiel. Zeker als er aan elk project intensief onderzoek en ontwikkeling (O&O) met een hoge prijs voorafgaat, kunnen mislukte projecten SuperCom zuur opbreken.

FRANK DEMETS