Overname van SABMiller niet zonder struikelstenen

AB InBev wil een bod uitbrengen op SABMiller. Als het de Zuid-Afrikaanse brouwer binnenrijft, krijgt AB InBev toegang tot winstgevende markten waar het nog niet sterk staat. De mededingingsautoriteiten krijgen een belangrijke vinger in de pap.

“Het is mijn taak dit bedrijf zo duur mogelijk te maken. Als ze ons willen kopen, zullen ze ruim 100 miljard dollar moeten neertellen”, zei Graham Mackay, de voormalige CEO van SABMiller, die in december 2013 overleed aan een hersentumor. In twee decennia tijd had Mackay van de Zuid-Afrikaanse brouwer een wereldspeler gemaakt.

Ook hij had door dat AB InBev al enkele jaren begerig loerde naar zijn bedrijf. Vandaag werd het bod officieel. Op basis van de huidige beurswaarde – het aandeel van SABMiller veerde op met ruim een vijfde – moet de Belgisch-Braziliaanse brouwer ongeveer 59 miljard pond (90 miljard dollar) neertellen.

Logische deal

Als de deal slaagt, kan AB InBev zich opmaken om een rist rijpe brokken binnen te rijven. De groep krijgt toegang tot het handvol – zeer winstgevende – landen in Zuid-Amerika waar ze nog niet actief is: Colombia, waar SABMiller leider is met een marktaandeel van 98 procent, naast Peru en enkele Centraal-Amerikaanse landen. Colombia is zowat de meest winstgevende markt ter wereld.

In één klap wordt AB InBev ook marktleider in Afrika. Al kan er nog een addertje onder het gras schuilen. SABMiller is actief in 38 Afrikaanse landen, maar in 21 daarvan heeft de brouwer een strategisch samenwerkingsakkoord gesloten met de Franse drankenproducent Castel. SABMiller heeft een aandeel van 20 procent in Castel, dat op zijn beurt een aandeel van 38 procent heeft in de Afrikaanse activiteiten van SABMiller. Maar AB InBev krijgt met Afrika een groeimarkt in handen, en het is voor SABMiller de meest winstgevende regio, na Zuid-Amerika.

Ook in Australië verwerft de brouwer een stevige positie, al heeft die markt het al enkele jaren moeilijk. Daarnaast keert AB InBev fors terug naar Europa, als het die activiteiten koopt tenminste. SABMiller heeft belangrijke posities in Hongarije, Italië, Polen, Roemenië, Slowakije en Tsjechië, waar het doorgaans het nummer één of twee is.

Felle strijd in het vooruitzicht

Na een parcours van drie decennia heeft AB InBev ervaring met overnames. Maar de overnamestrijd zal helemaal anders verlopen dan die van Anheuser-Busch. AB InBev kocht de toenmalige Amerikaanse marktleider in november 2008 voor bijna 54 miljard dollar. Het was toen de grootste overname in cash van een producent van consumentengoederen. Anheuser-Busch was vooral marktleider in de Verenigde Staten en het had een wat vermolmd management. Maar dat kan niet worden beweerd van de zeer sterke topkaders van SABMiller. De meesten zijn Zuid-Afrikanen, die al decennialang actief zijn in de bierwereld. Net zoals het management van AB InBev speelden ze een cruciale rol in de consolidatie in de bierwereld.

Eén factor maakt de overname eenvoudiger: net zoals Anheuser-Busch heeft SABMiller geen echte referentieaandeelhouder. Het Amerikaanse Altria, dat ook de sigarettendivisie van Philip Morris in handen heeft, bezit 26,8 procent van SABMiller. Maar mogelijk is het te paaien met een aandelenruil. Dat geldt ook voor de Zuid-Amerikaanse familie Santo Domingo, die 14 procent van de Zuid-Afrikaanse brouwersgroep bezit. Die familie kent de Belgische AB InBev-families goed: ze stapten in april 2013 samen in de koffieproducent Douwe Egberts.

Bijzonder complex

De overname van SABMiller wordt een bijzonder complexe operatie, waarbij AB InBev diverse activiteiten zal moeten verkopen. In de Verenigde Staten is AB InBev de marktleider, met een marktaandeel van 47 procent. SABMiller is er het nummer twee, via de joint venture MillerCoors, die 27 procent marktaandeel heeft. De kans dat de Amerikaanse mededingingsoverheden die overname goedkeuren, lijkt vrij klein.

Tenzij AB InBev hen ervan kan overtuigen dat het de bierprijs voor de consument kan doen dalen door de productie-efficiëntie op te drijven. In 2008 kreeg de samenwerking van Miller en Coors – de nummers twee en drie op de markt – zo bijvoorbeeld groen licht. Maar het is afwachten of AB InBev de merkenportefeuille van MillerCoors wil overnemen.

Een ander struikelblok is China. SABMiller heeft er een joint venture met China Resources Enterprises, een voedingsgroep met een beursnotering in Hongkong. Haar biermerk Snow is in het buitenland nauwelijks bekend, maar het is wel het meest gedronken bier ter wereld, met vorig jaar een volume van 107 miljoen hectoliter.

China Resources heeft 98 brouwerijen en een productiecapaciteit van meer dan 200 miljoen hectoliter. AB InBev mag dat bedrijf niet kopen. Dat hebben de Chinese mededingingsautoriteiten in december 2008 beslist, als voorwaarde voor de overname van de Chinese activiteiten van Anheuser-Busch.

AB InBev groeit daardoor hoofdzakelijk organisch in China. Vorig jaar haalde de brouwer er een volume van 71 miljoen hectoliter en een marktaandeel van 16 procent. De Belgisch-Braziliaanse brouwer is het nummer drie in het land, na CR Snow en Tsingtao.

SABMiller heeft ook nog eens een belang van 24 procent in de Turkse beursgenoteerde brouwer Anadolu Efes. Ook daarmee kan de AB InBev wellicht weinig doen, want het gaat vooral om activiteiten in twee zwakke markten: Oekraïne (waar het al marktleider is) en Rusland (AB InBev is er het nummer vier). Hoe verziekt die markten zijn, bleek nog eens uit de jongste jaarrekening van SABMiller. Het boekte een bijzondere waardevermindering van 63 miljoen dollar op de business in die twee landen.

Er is nog een activiteit die AB InBev zou kunnen afstoten: de frisdrankactiviteiten in Afrika. Vorig jaar sloten SABMiller en Coca-Cola Company een samenwerkingsakkoord voor de bottelactiviteiten in Afrika. Die fusiegroep, Coca-Cola Beverages Africa, is de grootste bottelaar op het continent. Maar AB InBev werkt niet samen met Coca-Cola. Enkel in Zuid-Amerika heeft de brouwer een akkoord voor frisdrankproductie, maar daar werkt hij samen met PepsiCo.