Oprichter Netlog is gek op sneeuw

Een 28-jarige, meer dan twee meter lange boom van een vent, medeoprichter en CTO van Netlog, kersvers vader én gepassioneerd snowboarder. De passie druipt er af bij Toon Coppens. “Ik wil gedreven met iets bezig zijn”, zegt hij op de indoorskipiste Snowbase in Terneuzen.

Toon Coppens richtte samen met vriend Lorenz Bogaert Netlog op in 2000. Het Gentse internetbedrijf groeide in geen tijd uit tot dé communitysite voor jongeren. Meer dan 60 miljoen leden telt die vandaag. Bij het bedrijf werken honderd mensen. Een internetsuccesverhaal: Toon Coppens glundert als bewijs dat het vandaag wel degelijk mogelijk is.

Netlog is zijn troetelkind, zijn passie. “Maar mijn echte passie ligt in de bergen: ik ben een verbeten snowboarder.” Voor de fotoshoot trekt hij in zeven haasten zijn winterjas aan en glijdt enkele keren van de indoorskipiste in Terneuzen naar beneden. Duidelijk te klein bier voor Coppens. “Ik was vroeger een skiër, maar ben een jaar of tien geleden op snowboarden overgeschakeld. Elke winter trek ik drie, vier keer naar de Alpen. Ik probeer telkens nieuwe bestemmingen uit: Val Thorens, Chamonix, Verbier… Er is maar één criterium bij m’n keuze: de kwaliteit van de pistes.”

Evenwicht

Snowboarden als passie: hoe definieert de Gentse wonderboy van het internet dan ‘passie’? Zijn antwoord verraadt meteen de gestructureerde manier van denken die informatici zo vaak typeert. “Uit interesse groeit gedrevenheid. En daaruit komt dan passie voort.” En meteen daarna: “Ik hoop dat het daar eindigt, en niet tot een obsessie uitgroeit.”

Die gedrevenheid is dezelfde als die waarmee hij met zijn compagnon de route Netlog opstartte. “Ik hoop en denk dat ik inderdaad een gedreven iemand ben. Netlog is mijn grootste passie, maar datgene waarnaar ik het meeste uitkijk, is duidelijk snowboard. Misschien zit een stuk van de passie net in het feit dat ze niet altijd bereikbaar is. Juist doordat ik niet elke dag met snowboarden bezig kan zijn, kijk ik er zo gedreven, zo passioneel naar uit.”

Coppens speelde in een vorig leven volleybal op hoog niveau. Polsproblemen dwongen hem daarmee te stoppen. Snowboard heeft met volley het fysieke, het sportieve gemeen. “Ik houd ervan om mijn lichaam te voelen, en af te tasten hoever ik daarmee kan gaan. Ik houd ervan om de grenzen op te zoeken, ze zelfs te verleggen. Maar let op: ik ben geen waaghals, je zal me geen jumps zien maken. Geef mij maar steile hellingen en veel diepsneeuw.”

Want Coppens wil duidelijk een evenwicht tussen het hart en het verstand. “Noem me maar wat berekend. Als ondernemer moet je de beide in je hebben, denk ik. Mocht ik mijn bedrijf alleen met passie opbouwen, dan zou het mislukken. Er is ook berekening bij nodig. Je moet lef hebben om te kunnen groeien, en berekening om de downside te kunnen minimaliseren.”

Noodzakelijk kwaad

Snowboard is volgens kenners een stuk minder technisch dan skiën. Coppens erkent: “Lorenz is een skiër. Ik kan hem niet overtuigen om op snowboard over te schakelen. Ik denk dat hij vooral van de après-ski houdt als we met ons personeel op jaarlijkse skitrip gaan. Zelf houd ik precies van het natuurlijke van deze sport. Je hebt veel contact met de sneeuw, fijn is dat. Mijn technische kant kan ik volledig uitleven in mijn bedrijf.”

Toon Coppens beklemtoont met de regelmaat van de klok dat ook zijn bedrijf zijn passie is. “Want een community creëren waar verschillende miljoenen jongeren elkaar kunnen vinden, doe je alleen als het recht uit je hart komt. De ratio die nodig is om het bedrijf te leiden, zou ik bijna als een noodzakelijk kwaad durven catalogiseren.” Is hij zelf dan eerder een rationeel of een passioneel iemand? Hij moet lang nadenken. Zuinigjes aan een cola nippend: “Ik kan mijn wiskundige achtergrond niet wegcijferen. Noem me dan maar een rationeel mens die liever een passiemens zou zijn.”

Niet nu

Eigenlijk zou Coppens voor het makkelijke leven kunnen kiezen: waarom gaat hij zich niet voor enkele maanden in de Canadese Rockies verschansen om er continu te wintersporten? “Niet nu. We hebben nog te veel plannen met Netlog. Ik ben bovendien nog te jong om al mijn dromen te verwezenlijken. Maar toegegeven: een sabbatical van enkele maanden en de hele tijd snowboarden, dat lijkt me wel wat.”

Hij kijkt rond, droomt even weg en valt dan terug in de werkelijkheid. “Hoewel, ik zou het internet en mijn bedrijf toch snel missen hoor. Ik zou het niet kunnen laten om elke avond, na een hele dag poedersneeuw vreten, even in te loggen. Een geluk dat zoiets perfect mogelijk is.”

Passie kan maar passie blijven als ze voor een deel onbereikbaar blijft. Ook voor jonge, succesvolle ondernemers is dat zo. Coppens: “Dankzij de relatieve onbereikbaarheid van je passie en je dromen, moet je constant met jezelf in competitie gaan om die passie te proberen bereiken. Stel dat al mijn dromen meteen bereikt zouden worden: moet ik dan naar een nieuwe passie op zoek?”

Door Aart De Zitter/Foto’s: Thomas De Boever