Oosthuyzen, de Zuid-Afrikaanse Shrek

Tijdens de voorbije British Open waren een paar vuvuzela’s niet uit de toon gevallen.

De British Open op St.-Andrews kreeg twee weken geleden een verrassende winnaar met Louis Oosthuyzen. De Zuid-Afrikaan deed negen slagen beter dan de Engelsman Lee Westwood, een voorsprong die in een major best gigantisch mag worden genoemd. Het doet denken aan de dominantie die ene Tiger Woods ooit ontvouwde. Oosthuyzen is 27 en afkomstig van het platteland. Hij groeide op als jongste zoon in een gezin van melkboeren in Mossel Bay, niet zo ver van George Town. In zijn familie was tennis behoorlijk populair. Vader Oosthuyzen wilde niet dat zijn zonen gingen golfen, tot hij zich zelf aan het spelletje zette.

Voor de Britse Open was Louis Oosthuyzen de 54ste speler in de wereld en was hij in een major nog nooit verder geraakt dan de cut. Met de Open van Anadalusië veroverde hij in de lente zijn eerste titel in de Europese Open. Op St.-Andrews speelde hij zeer rustig, en ondanks de stevige wind scoorde hij zeer goed met zijn drives en deed het uitstekend op de greens. Ter herinnering: de gemeenschappelijke green van de 5 en 13 is negentig meter lang.

Oosthuyzen, die grote terreinen gewoon is, leverde een kaart in van 16 onder de par met scores 65-67-69-71. Hoe meer voorsprong hij nam, hoe beter hij zich voelde en hoe minder last hij had van de druk. Twee uur voor zijn laatste afslag wandelde hij samen met zijn vrouw Nel-Mare en dochter Jana door de straten van St.-Andrews. Daarvoor, zondagochtend vroeg, kreeg hij een telefoontje van de Zuid-Afrikaanse legende Gary Player, die hem op het hart drukte dat hij vooral rustig moest blijven en hem daarom vertelde hoe hij zelf in 1961 de Masters van Augusta had gewonnen terwijl het publiek als een man achter de lokale held Arnold Palmer stond. Oosthuyzen luisterde en stond op de putting green waar de spelers zich opwarmden rustig met iedereen te kletsen.

Twaalf jaar geleden werd Louis Oosthuyzen opgenomen in de Stichting Ernie Els, die jong talent een kans wil geven. Toen hij overstapte naar de professionals, verwachtte iedereen dat hij meteen potten zou breken. Maar daar ging dus behoorlijk wat tijd over. “Ik moest eerst maturiteit kweken”, zei de man die omwille van de grote opening tussen zijn tanden wel eens Shrek wordt genoemd. Zoals alle jonge spelers die fouten maken op de golfbaan had hij tijd nodig om het allemaal te leren beheersen zoals de ervaren jongens, die na een bogey of dubbele bogey geen kik geven. Oosthuyzen: “Dat besefte ik al lang: ik moest eerst dat stadium bereiken om te beginnen denken aan toernooiwinst.”

John Baete