Oostenrijk ? Nee, bedankt.

Hoe komt het dat Oostenrijk de voorbije vijf jaar zo’n 6,5 miljoen overnachtingen heeft verloren ?

Oostenrijk heeft het al enkele jaren moeilijk om zich te handhaven als één van de belangrijkste vakantiebestemmingen voor Vlamingen. De oorzaak daarvan ligt niet in Vlaanderen, maar wel in de Alpenrepubliek zelf. Het ministerie van Economische Zaken liet een grootschalig onderzoek uitvoeren naar wat er juist misliep. Daarbij werd geënquêteerd op de voornaamste toeristische markten voor Oostenrijk : Zwitserland, Italië, Nederland, België, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Hamvraag van de studie : hoe komt het dat een land in vijf jaar tijd zo’n 6,5 miljoen overnachtingen verliest ?

Eén van de antwoorden : Oostenrijk is te duur en tegenover de hoge prijzen staan vaak niet even kwalitatief hoogstaande diensten. Twintig jaar geleden kon een boer in Hochsölden zijn schuur nog aanprijzen als chalet. De tijden zijn intussen wel veranderd. Een weekje Lech tussen Kerstmis en nieuwjaar kan voor 40.000 frank per persoon, halfpension en zonder skipas niet meer worden afgedaan als een weggevertje. Een oorzaak voor deze hoge prijzen is de relatieve sterkte van de lokale munt. De studie spreekt in elk geval van “een massief prijsprobleem”.

Tweede reden voor de achteruitgang is het afkalven van de zogenoemde Gastfreundschaft. Of met andere woorden de hypercommercialisering van het toerisme in Oostenrijk. Dat heeft zich vertaald in een hele reeks restrictieve wetten. Zo is elke vorm van wild kamperen (tent, mobilhome…) in Tirol al enkele jaren strikt verboden. Tot grote ergernis van natuurliefhebbers, die hun heil zochten in andere landen.

Maar volgens de studie is vooral het marketingbeleid verantwoordelijk voor de terugval van Oostenrijks belangrijkste industrietak. Honderden miljoenen schilling gingen naar het aantrekken van minuscule groepen zoals golf- en tennisspelers of ruiters. Met enorme sommen probeerde het land extreme sporten van deltavliegen over rafting tot free climbing te promoten. De resultaten van die inspanningen bleven ondermaats. Het beoogde publiek werd weliswaar bereikt, maar bleek qua financiële input marginaal.

Veel erger was dat tegelijk de klassieke toerist over het hoofd werd gezien ; het gezin dat naar Oostenrijk kwam om rustig te wandelen, het koppel dat een romantisch weekje zocht, het senioren-echtpaar dat wou kuren… Vooral deze cruciale marktsegmenten lieten het massaal afweten. Met een veredeld beddenlaken de bergtop afspringen ? Met skilatten een helling vol ronde keien afsuizen ? Is dat het hoogste vakantiegenot ? “Nee, bedankt,” zeiden de trouwe Oostenrijk-gangers en bleven weg.

MARK VRIJENS

Oostenrijk Hoge prijzen, maar niet altijd kwalitatief hoogstaande diensten.