ONTWERP- HUISVUILPLAN

AFVALVERWIJDERAARS REAGEREN.

In haar commentaar op het Vlaams ontwerp van huishoudelijk afvalstoffenplan 1997-2001 pleit de Belgische Vereniging van Afvalverwijderaars (BVAV) voor milieubalansen om de effecten van de geplande maatregelen op voorhand te meten. Dirk De Vooght, voorzitter van de BVAV-werkgroep Beleid (tevens directeur Ontwikkeling en Innovatie van Watco) : “Vandaag worden de bedrijven bedolven onder de uitvoeringsbesluiten op milieuvlak. Als argumentatie hanteert de regering vaak slogans in plaats van wetenschappelijk onderbouwde stellingen. Zo verwijst ze naar de fameuze ladder van Lansink achtereenvolgens voorkomen, hergebruiken, recyclage, verbranden met energierecuperatie en ten slotte storten maar die geldt niet in alle gevallen.”

Voorts stimuleert het ontwerpplan de thuiscompostering en een strenge overheidscontrole op het afvalgebeuren. Maar beide opties zijn met elkaar in tegenspraak, zegt De Vooght : “Het toezicht op de individuele burger binnen de beslotenheid van zijn huis en tuin blijft tot een minimum beperkt. Dit staat in schril contrast met de centrale compostering die onder technisch gecontroleerde omstandigheden gebeurt. Thuiscompostering verhoogt de kans op thuisverbranding, met alle ecologische gevolgen vandien. Bovendien daalt het volume afval niet. Alleen besparen de gemeenten ophaal- en verwerkingskosten.”

Tevens staart het ontwerpplan zich volgens de BVAV blind op het principe van de vervuiler betaalt. De Vooght : “Zo willen de lokale besturen de burger proportioneel laten betalen voor hun restfractie. Dat lijkt eerlijker, maar beschermt het milieu niet. Deze financieringsmaatregel spoort immers de ontwijking aan. In die zin is de invoering van uniforme huisvuilreglementen in heel het land gewenst.” Deze opmerking is nauw verbonden met het probleem van de bevoegheidsafbakening. Vandaag pretenderen gemeenten, intercommunales, provincies, gewesten en zelfs semi-overheidsbedrijven (zoals Vlar) dat ze over het initiatiefrecht voor het afvalbeleid beschikken. De Vooght : “De wazigheid in de diverse decreten creëert een structurele chaos. Bovendien komen rechter- en partijsituaties in de milieusector veelvuldig voor. Zo verleent de Vlaamse regering in beroep vergunningen aan bedrijven waarvan zij (on)rechtstreeks aandeelhouder is zoals Indaver en Vlar en die zij achteraf nog zelf moet controleren via Aminal.”

Ten slotte stelt De Vooght nog een grote rechtsonzekerheid inzake bedrijfsafvalstoffen vast en vraagt zich af wie nu de milieu-effectenrapporten moet betalen. De overheid wíl niet (dat is de taak van de vervuiler), het bedrijf mág niet (gevaar voor manipulatie is groot, aldus de groene beweging) en de burger heeft de financiële middelen niet.

DIRK DE VOOGHT (BVAV) Klaagt de structurele chaos in de milieusector aan.