Nog niet op punt

In 2008 werd Oud-Rekem uitgeroepen tot het mooiste dorp van Vlaanderen. Het lijkt of de tijd er heeft stilgestaan. Met kasseiwegen, steegjes en gevels waarachter je maar al te graag wilt binnengluren, ademt het dorp aan het water één en al sereniteit uit. Dat uitgerekend hier een hippe bistro opent, is dus best opzienbarend. Maar aangezien almaar meer dertigplussers terugkeren van een stadsomgeving naar hun Limburgse roots, is een stedelijk concept tussen Lanaken en Maaseik zeker welkom.

Het koppel dat alleen in de zaak staat, Matthias Peters en Alena Pishchala, baatten in Tongeren al BarVenu uit. Voordien werkte Peters in de keuken van Bistro Bis van het sterrenrestaurant Magis en Pishchala in de zaal van de sterrenzaak Altermezzo. Het interieur van L’Art Brutal werd volledig gerenoveerd en kreeg een glossy look in houten en groene tinten, opvallende messing luchters en een stijlvolle toog in donkergroen marmer.

Op de kaart staan bites en gerechten om te delen. Wie toch liever een eigen gerecht heeft, kan kiezen voor een driegangenmenu (39 euro) of, zoals wij, het experimentmenu (52 euro) met enkele hapjes, vier gerechten om te delen en een hoofd- en een nagerecht. Eigentijdse ingrediënten zoals octopus en tartaar van zalm met sesamolie en opgelegde groenten volgen elkaar op. Ze zijn niet verfijnd gedresseerd, maar scheppen gezellig op. De smaken en de originaliteit van de gerechten stijgen in de volgende gedeelde gerechtjes. Sneetjes gerookte eend contrasteren ideaal met peer en rode biet in een smeuïge burrata met een crumble van hazelnoot en pistache. Het beste gerecht, een carpaccio van knolselder met pecorino en kastanje, heeft een diepgang die doet denken aan spek en de tortellini met kreeft is mooi al dente.

Dan krijgt het menu een vreemde wending. Hoe eigentijds en verfrissend de kleine gerechtjes zijn, zo klassiek en teleurstellend is het hoofdgerecht. De hertenwangen zijn te droog en het garnituur van aardpeerpuree met overgare schorseneer en bospaddenstoelen valt te zwaar, na toch al een rist gerechtjes. Ook het nagerecht is niet bijzonder: hazelnootparfait, overgoten met een warme coulis van rood diepvriesfruit. Het lijkt wel alsof Peters halverwege plots koudwatervrees kreeg en besloot toch maar op veilig te spelen. Jammer en nergens voor nodig. Kruip maar uit je schulp als jonge ondernemers. Rekem is klaar voor een licht hoofdgerecht en wie weet zelfs een Eton mess als dessert.