Nog geen dag des oordeels

Toen begin deze maand de eerste Chinese bedrijven hun financiële verplichtingen niet meer konden nakomen, waren veel analisten er als de kippen bij om vernietigende commentaren te geven.

De eenpartijstaat had jarenlang de groei opgepompt met artificieel goedkope leningen. Dat leidde tot een schuldenexplosie en een berg aan slechte kredieten. Het heette dat wanbetalingen de voorbode zouden worden van een Chinese remake van de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers, die in 2008 kapseisde. De dag des oordeels zou nu gauw aanbreken voor China.

De toestand is inderdaad zorgwekkend. Maar dat weet de Chinese top ook. Om het gooien met geld te stoppen, wil president en partijleider Xi Jinping de markt meer haar ding laten doen. Wie een lening wil, moet daar een correcte prijs voor betalen. Wie dat niet kan, moet op de blaren zitten. De eerste tekenen van die financiële liberalisering worden nu zichtbaar. De hervorming kon niet langer uitblijven, gezien de gigantische overcapaciteit, de vastgoedzeepbellen en de corruptie waartoe het systeem geleid heeft.

Goede bedoelingen alleen zullen de Chinese schuldenbom nog niet ontmantelen. Een catastrofe blijft mogelijk. Maar doemdenkers kijken het beste ook eens naar China’s sterke punten: een overheid met budgettaire manoeuvreerruimte, een enorme deviezenvoorraad, bijna geen buitenlandse schulden en een gesloten kapitaalrekening, waardoor het geld niet zomaar op de vlucht kan slaan.

Ook dat biedt geen garanties. Maar de wanbetaling van een kleine zonnecellenproducent aangrijpen om het failliet van China af te kondigen, is voorbarig. Xi Jinping is geen Vladimir Poetin, voor wie het machtsherstel van de oude Sovjet-Unie belangrijker is dan de toekomst van de Russische economie, en die met mediaverschijningen in blote borst zijn burgers voor een stelletje nozems neemt. Xi Jinping blijft bij de les. Gun hem nu ook het examen.