“Multinationals zetten de Belgische regering onder druk”

Ons land talmt met de uitvoering van het Kyoto Protocol en dreigt op termijn de milieuboot te missen.

Volgens het Pentagon vormt het broeikaseffect de belangrijkste bedreiging voor de wereld – zelfs meer dan het terrorisme. Het Amerikaanse ministerie van Defensie voorspelt dramatische klimaatswijzigingen vanaf 2005. Dit nieuws, dat vorige week in de Britse kwaliteitskrant The Observer verscheen, is een donderslag bij heldere hemel voor George Bush. De Amerikaanse president gelooft immers niet in het broeikaseffect en lapt de voorgestelde maatregelen van de Verenigde Naties in het Kyoto Protocol aan zijn laars. Maar met de verkiezingen voor de deur voelt hij de hete adem van de publieke opinie in de nek. Zijn democratische concurrent John Kerry zal zeker niet nalaten het ophefmakende rapport in zijn campagne te gebruiken.

Ondertussen stelt onze regering de klimaatdiscussie voor de zoveelste maal uit. Nu staat het dossier volgende maand op het programma van de speciale ministerraad in Oostende. Krachtens de Europese richtlijn moet ons land immers tegen 31 maart 2004 beschikken over een Nationaal Allocatieplan, dat de Belgische inspanningen verdeelt om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

“De liberalen spelen met vuur” zegt Luc Barbé, voormalig kabinetschef van ex-Energieminister Olivier Deleuze ( Ecolo) en vandaag politiek secretaris van de groene fractie in het federale parlement: “Premier Verhofstadt (VLD) zou beter onmiddellijk de drie minister-presidenten van de gewesten samenroepen om het probleem op te lossen.”

TRENDS. Zal de Amerikaanse regering nu het geweer van schouder veranderen?

LUC BARBÉ (GROEN!). ” George Bush is de machtigste man ter wereld, maar kan niet om de feiten heen. Uit recente studies van het International Panel on Climate Change ( IPCC) in januari jongstleden blijkt opnieuw dat als gevolg van de menselijke activiteit de temperatuur op aarde tegen 2050 met minimaal 0,5 tot maximaal 3 °C zal stijgen. Het Kyoto Protocol biedt een oplossing voor dit probleem.”

Maar de uitvoering van dit akkoord kost honderden miljarden euro. Kunnen we dat geld niet beter besteden?

BARBÉ. “Kyoto is geen bedreiging, maar een opportuniteit voor onze economie. Wat isolatie van woningen en energiegebruik van bedrijven betreft, hinkt ons land achterop. Investeringen in deze sectoren leveren niet alleen milieuvoordelen, maar ook financiële baten op. Dit is een win-winsituatie voor iedereen. Ook de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CBR) dringt in zijn advies van juli 2003 aan om snel werk te maken van een uitstootreductie. Jammer genoeg blijft de Belgische regering onder druk van enkele multinationals – zoals BASF, Solvay, Umicore en Arcelor – bij de pakken zitten.”

Kunnen we dan niet beter Russische lucht kopen, zoals federaal minister van Economie Fientje Moerman (VLD) voorstelt?

BARBÉ. “Dat is een grote gok, want we weten niet wat de prijs voor die kredieten zal zijn. Ook kan de overheid geen beroep doen op het Kyoto Fonds om quota’s in het buitenland te kopen, zoals ze suggereert, want de programmawet van 24 december 2002 verbiedt die toepassing. Investeren in energiebesparingen is veel goedkoper. Bovendien leveren deze maatregelen zowel de bedrijven als de overheid en de particulieren op termijn geld én jobs op.”

E.P.

De regering-Verhofstadt heeft de klimaatdiscussie voor de zoveelste maal uitgesteld.