Zal de tweedaagse ministerraad in Gembloers de geschiedenis ingaan als de eerste hoogmis van de regering- Verhofstadt II waar er werkelijk resultaten worden geboekt? Hangt af van hoe je het bekijkt.
Op het eerste gezicht kwamen de regeringspartners inderdaad tot een akkoord over een aantal belangrijke thema’s. Je kon zelfs spreken van een aantal lovenswaardige maatregelen. Zo wordt de vermindering van de werknemersbijdrage op de laagste lonen vervangen door de zogenaamde werkbonus. Die werkbonus creëert een financieel voordeel voor de lage inkomens boven op het normale nettoloon. Bovendien wordt de werkbonus onmiddellijk voelbaar in het loonzakje, terwijl een werknemer bij een vermindering van de sociale bijdrage het resultaat pas veel later merkt.
Geen slechte zaak dus, net als de beslissing om de strijd tegen de sociale fraude op te voeren of de vereenvoudigde procedure om een vennootschap op te richten. Maatregelen die applaus verdienen. Tot je tot de vaststelling komt dat die eigenlijk allemaal al in het regeerakkoord stonden ingeschreven. Wie beweert dat het hier om een nieuw beleid gaat dat een direct gevolg is van het tweedaagse conclaaf, doet de waarheid dus geweld aan. Meer nog, als je het regeerakkoord met een vergrootglas bekijkt, kan je er niet omheen dat die agenda hier en daar zelfs vertraging opliep.
Om opnieuw de werkbonus te nemen: in juli van vorig jaar was beslist om die geleidelijk in te voeren vanaf 1 januari 2004 en hem op kruissnelheid te brengen in 2006. Vorig weekend werd die einddatum verplaatst naar 2007. Een detail? Misschien, maar dat kan zeker niet gezegd worden van de problematiek in verband met de eindeloopbaan. Een paar weken geleden kondigden minister van Begroting Johan Vande Lanotte ( SP.A) en minister van Werk Frank Vandenbroucke (SP.A) dat thema nog aan als een van dé uitdagingen voor de toekomst, maar in Gembloers stond het niet eens op de agenda. Vreemd voor een conclaaf dat onder het motto “Objectief 200.000” plaatsvond.
Wel werd de regering het erover eens dat het debat over de eindeloopbaan in juli begint. Na de regionale, Europese én sociale verkiezingen dus. En ook dat is niet nieuw. De werkgroepen die Vandenbroucke na de werkgelegenheidsconferentie in het leven riep, gingen zeker geen resultaten opleveren voor de sociale verkiezingen. Vanuit kringen rond de minister werd al duidelijk gemaakt dat het thema zou overlopen in het interprofessioneel overleg dat in het najaar van start gaat. Van de door velen geroemde toekomstvisie van de ministers was in Namen bitter weinig te merken.
Men moet geen politiek genie zijn om in te zien dat het tweedaagse conclaaf vooral tot doel had om de regeringspartijen nog wat te laten scoren in de aanloop naar de verkiezingen. Vandenbroucke en minister van Justitie Laurette Onkelinx ( PS) vochten opnieuw een robbertje uit. Deze keer over de controle op werklozen. Daarnaast waren het vooral de liberalen die punten nodig hadden. Zij kunnen nu uitpakken met een beter sociaal statuut voor de zelfstandigen. Voor het minimumpensioen wordt bijvoorbeeld 160 miljoen euro extra vrijgemaakt. Premier Verhofstadt en VLD-voorzitter Karel De Gucht weten zeer goed dat ze op 13 juni niet naar de kiezer kunnen stappen zonder een cadeau voor de zelfstandigen. Zodra ze die garantie hadden gekregen, konden de liberalen het conclaaf als een succes beschouwen.
Alain Mouton
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier