Moeilijk compromis

Onlangs voerden we in deze rubriek de Ioniq 5 van Hyundai op, het eerste model van wat een elektrisch offensief van de Zuid-Koreaanse constructeur moet worden. Op hetzelfde onderstel van die EV, die we best konden smaken, volgt nu de versie van het zustermerk Kia. Al doet het uiterlijk niet meteen vermoeden dat het om krek dezelfde genen gaat. De EV6 is vooral een kruising tussen een hatchback en een cross-over, met een hoge daklijn en een achtersteven die best imposant oogt.

Met een lengte van 4,7 meter is dit een grote auto, wat je meteen ervaart als je achterin gaat zitten. Daar ontvouwt zich een weelderige beenruimte, limousinewaardig, wat ook deels te danken is aan de kenmerkende constructie van een echte elektrische auto: de vloer is perfect vlak, zodat er geen plaats verloren gaat aan een middentunnel. In de koffer is plaats voor 520 liter, en de laadkabels kun je perfect kwijt in het kleine koffertje vooraan – een ‘ frunk’ heet dat in autoland, of een samentrekking van ‘ front’ (vooraan) en ‘ trunk’ (koffer).

We reden met de versie van 229 paarden, die hun vermogen loslaten op de achterwielen. De batterij heeft een capaciteit van 77,4 kilowattuur. Kia belooft een normverbruik van 16,6 kilowattuur voor 100 kilometer, maar dat bleek tijdens de test compleet onhaalbaar. Op een parcours dat de autoweg combineert met start-stopverkeer in de stad laveerden we tussen 20 en 23 kilowattuur per 100 kilometer. Dat is meer dan de EQS van Mercedes, die groter, krachtiger en zwaarder is, en die we hier als vergelijking nemen omdat we er een vergelijkbaar parcours mee hebben afgelegd en toen makkelijk onder een gemiddeld verbruik van 20 kilowattuur bleven.

Het rijgedrag ontgoochelde deels. De ingenieurs van Kia moesten de EV6 blijkbaar een sportieve aard meegeven, maar het is een moeilijk compromis een sportief afgesteld onderstel te combineren met een gewicht van 2 ton – een klassiek probleem van elektrische auto’s. De EV6 ligt wel heel strak in de bocht, maar dat betaal je met een behoorlijk laag comfort als je achterin zit, zelfs op het asfalt van een autoweg. Het voelt alsof de ophanging dan heel springerig wordt.