Moegetergde ondernemers

De ondernemers in Vlaanderen hebben het helemaal gehad met de federale regering en met de Vlaamse partijen die deel uitmaken van deze regering. CD&V, Open Vld en sp.a halen samen amper 32 procent van de stemmen, leert een peiling van Trends naar de kiesintenties van de Vlaamse ondernemers. Ruim de helft zou op de N-VA stemmen. Drie op de vier zien een voortzetting van de regeringsploeg niet zitten. Gevraagd naar een score komen de ondernemers niet verder dan 3,7 op 10 voor het werk en het beleid van Di Rupo I. Deze afstraffing staat in schril contrast met de retoriek van de regering, die graag in de verf zet dat ze de bedrijven en de werkgelegenheid ondersteunt via lastenverlagingen en een beheersing van de lonen en de inflatie.

Dat de federale regering op weinig begrip van de ondernemers kan rekenen, komt natuurlijk ook omdat ze vrij diep gegraaid heeft in de portemonnee van de kleinere ondernemers en zaakvoerders, die de grootste groep van respondenten vormen in de peiling. De verhoging van de belastingen op de auto en de woning die door de eigen vennootschap ter beschikking wordt gesteld, kost menig zaakvoerder tot honderden euro’s per maand. Vennootschappen die deze voordelen ‘vergaten’ aan te geven, kregen aanvankelijk mordicus een boete van 309 procent opgelegd, fraude of geen fraude. Dat regime is versoepeld, maar intussen heeft het de relatie met de fiscus, en dus met de overheid, danig verzuurd. Veel kwaad bloed zette ook de verhoging van de roerende voorheffing op de liquidatiebonus bij de vereffening van een vennootschap van 10 naar 25 procent. Met een liquidatiebelasting van 10 procent in het achterhoofd gebruikten veel ondernemers hun vennootschap als pensioenspaarpot. De verhoging van de liquidatiebelasting treft de ondernemers met terugwerkende kracht, en dat maakt dat ze wordt aangevoeld als een contractbreuk door de overheid. Ondernemers voelen zich met recht en reden geviseerd door de federale regering. De Vlaamse regering kan op iets meer krediet rekenen, en ook de kiesintenties voor Europa leunen dichter aan bij de natuurlijke politieke verkeur van de ondernemers, met bijvoorbeeld een score van 28,9 procent voor Open Vld.

Maar de ondernemers geven Di Rupo niet alleen een onvoldoende omdat hij in hun zakken gezeten heeft. Ondernemend Vlaanderen schreeuwt al veel langer om een structurele verlaging van de lasten op arbeid, bij voorkeur te financieren met een daling van de overheidsuitgaven. Op beide punten faalt de federale regering. De overheidsuitgaven zijn nog gestegen, terwijl aan de grote werven van de concurrentiekracht en de werkgelegenheid vooral lippendienst is bewezen.

Ja, de regering heeft links en rechts de loonlasten verlaagd, maar een grote operatie bleef uit, en een groot deel van het recente concurrentiepact bestaat uit virtuele lastenverlagingen, want te realiseren en te financieren door de volgende regering. Ja, de regering heeft de toegang tot het brugpen-sioen moeilijker gemaakt, maar dat levert een besparing van amper 0,4 procent van het bbp op, terwijl de vergrijzing bij ongewijzigd beleid de onbetaalbare meerkosten van 10 procent van het bbp met zich brengt. Ja, de regering heeft bevoegdheden overgeheveld naar de deelstaten, maar deze zesde staatshervorming is vooral een verkapte financiële reddingsoperatie van de federale overheid en de sociale zekerheid. De overdracht van meer bevoegdheden dan middelen legt de extra fiscale autonomie van de deelstaten aan banden. En de cruciale vraag is wat de federale regering met de vrijgekomen ruimte zal doen. Lasten verlagen of uitgaven financieren? Ondernemers hopen de eerste, maar vrezen de laatste optie bij een regering-Di Rupo II.

De balans van twee jaar Di Rupo is dus pover. De regering vulde de ergste putten in het wegdek, maar duurzame herstellingen bleven uit. De regering mag van geluk spreken dat ze onder een iets beter conjunctureel gesternte naar de kiezer kan trekken, want de volgende conjuncturele winter zal ongenadig de verpauperde staat van ons sociaal-economische wegdek blootleggen. De spindoctors kunnen nog net aan de slag met de realisaties van de federale regering, maar de ondernemers niet of nauwelijks. Geboren in urgentie van hoge rentevoeten en de druk van de financiële markten, dooft de federale regering intussen uit in een klimaat van kunstmatig lage rentevoeten en ingedommelde obligatiemarkten. Vier maanden voor de verkiezingen kan de federale regering overgaan tot een regime van lopende zaken. De ondernemers zullen er geen traan om laten.

DAAN KILLEMAES, Hoofdredacteur ad interim

De balans van twee jaar Di Rupo is pover. De regering vulde de ergste putten in het wegdek, maar duurzame herstellingen bleven uit.