MIKKEN OP TOERISTEN

Een zomervakantie zit er niet in voor Filip Luppens van druivenbedrijf Soniën. Hij moet het namelijk voor een stuk hebben van de toeristen die zijn serres komen bezoeken.

Jaarlijks produceren Filip Luppens, zijn vrouw en zijn broer Pips ongeveer – een beetje afhankelijk van de weersomstandigheden – tien ton druiven. De productie gebeurt in moderne serres, waar Luppens vorig jaar een installatie in liet monteren die het geluid nabootst van roofvogels, om de spreeuwen weg te houden. Als bezoeker krijg je hierdoor wat de indruk in een zoo rond te lopen. Die tactiek is overigens ook gebruikt in het Europees hoofdkwartier in Brussel, om de ruiten te beschermen tegen kraaien.

Luppens liet zijn 2000 m² serres in 1992 bouwen door een Nederlands bedrijf. Een zware investering, maar omdat de serres weinig onderhoud vergen, kan er – in vergelijking met vroeger – meer tijd worden gestopt in het verzorgen van de druiven. De oogst van tien ton gaat van de hand voor ongeveer 250 frank per kilo, of een omzet van 2,5 miljoen frank.

De productie gebeurt volledig handmatig en zonder gebruik van pesticiden. Soniën garandeert bijgevolg de volledige natuurlijkheid van zijn producten, maar Luppens is voorzichtig met de term biologisch. Soniën is niet aangesloten bij een organistie en mag dan ook niet het biolabel gebruiken. “De prijs om het biolabel te bekomen, ligt veel te hoog,” meent Luppens. “Maar we maken ons daar niet druk over. Wie hier komt, ziet dat alles artisanaal gebeurt.”

“Een druivenkenner merkt direct dat onze druiven onbespoten zijn. Een druif heeft immers een natuurlijk donslaagje, dat als beschermlaag dient. Als een druif bespoten is dan is dit beschermlaagje aangetast.”

De drukste periode in de serres is van april tot medio juni. Dan worden de druiventrossen gezet en wordt de grootte van de druif ingeschat. Afhankelijk daarvan worden de druiven uitgekorreld (het knippen) om ze voldoende plaats te geven om te dikken.

In de buurt van Overijse zijn er diverse kwekers, maar er is geen sprake van een felle concurrentiestrijd. Elke producent zoekt zijn eigen afzetmarkt. Soniën richt zich vooral op toeristen en de eindconsument. Het bedrijf heeft goede contacten met enkele busmaatschappijen en krijgt jaarlijks een tweehonderdtal toeristenbussen over de vloer. De bezoekers krijgen een rondleiding in de serre en de wijnkelder. Achteraf kunnen ze iets consumeren en uiteraard is er de mogelijkheid om de producten te kopen.

Aan uitbreiding denkt Luppens niet. De kleinschaligheid van het bedrijf maakt het namelijk mogelijk om alles artisanaal te blijven doen. Voorts vindt hij het aangenamer en gemakkelijker om met een kleine groep mensen te werken.