‘Mensen komen en gaan’

Fa Quix, de topman van Fedustria, zegt dat toeval in het leven veel belangrijker is dan we willen toegeven. De econoom maakt tijd voor lezen en fitnessen, en vindt dat onze vrijheid onder druk staat.

Wat was uw beste zet?

“De fusie van de textielfederatie Febeltex en de hout- en meubelfederatie Febelhout tot Fedustria in 2007. In twee sectoren die onder druk staan, was het verstandig de krachten te bundelen. Zoals verwacht hebben we daar heel wat synergievoordelen uitgehaald. More with less, zei onze voorzitter toen, en dat is ook gelukt.”

Wat wordt onderschat?

“Het belang van een goede nachtrust. We leven jachtig en velen beknibbelen op hun nachtrust. Je bent een ander mens als je goed uitgeslapen bent. Je bent dan veel productiever, beter geconcentreerd.”

Wat doet u in uw vrije tijd?

“Naast veel lezen, vooral non-fictie, probeer ik minstens drie keer per week een uur te fitnessen. Je moet daar tijd voor maken. Mijn club heeft brede openingsuren van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat, dat helpt. We bewegen te weinig in onze baan en moeten dat compenseren. In conditie zijn is belangrijk om goed te functioneren.”

Wat is het beste boek dat u las?

“Nu lees ik De verovering van de vrijheid van Alicja Gescinska. Een zeer interessant, filosofisch boek. Goed geschreven en toegankelijk. Ik kan het aanraden, omdat ik vind dat onze vrijheid onder druk staat.”

Wat was uw beste beslissing?

“Zes jaar geleden ben ik voor de tweede keer getrouwd. Na mijn scheiding had ik nooit gedacht dat ik nog zou trouwen en gelukkig zou worden. Het is toch gebeurd. Een sterke privébasis is heel belangrijk voor je professionele leven.”

Uit welke fout leerde u het meeste?

“Ik probeer altijd het maximum te halen uit mijn mensen. Maar ik heb geleerd dat ik moet opletten dat ik hen niet over hun limieten doe gaan. Je mag veel vragen aan mensen, maar soms is het te zwaar. Je moet als leidinggevende waken over de grenzen. Anders blijft het niet duren.”

Waar droomt u van?

“Ik heb heel veel mensen ontmoet, maar ook heel veel uit het oog verloren. Ik droom ervan ze allemaal één voor één op te zoeken en te praten over hoe hun leven is verlopen. Dat houdt me bezig. Mensen komen en gaan in het leven. Een roadtrip langs alle contacten van vroeger zou zeker verrassende wendingen opleveren.”