Meet uw concurrentiekracht in Bagdad
Tot vorig jaar vond in de maand november steevast de Internationale Beurs van Bagdad plaats. Welnu, tegen begin november 2004 weten we of George Bush junior het Midden-Oosten heeft kunnen herkneden tot een “expanding circle of opportunity” – een drijfwiel voor de gehavende wereldeconomie – dan wel of Operation Iraqi Freedom tot meer onzekerheid heeft geleid, met Al Qaeda als aangescherpte stoorzender.
Een week nadat George W. Bush victorie kraaide in Irak – “Al Qaeda is on the run” – ontploften er bommen in Saudi-Arabië en Marokko. Negatieve reisadviezen naar de getroffen en andere verdachte regio’s leggen handelsstromen stil en jagen westerse expats naar huis. Anderhalve maand na de val van Saddam Hoessein zit Irak gevangen in een spiraal van geweld en onveiligheid, maar bewust van de kritieke toestand stuurde Washington een nieuw managementteam naar Bagdad voor dringende bijsturingen.
De inzet is hoog. De ommekeer in Irak werd met niet minder gelijkgesteld dan met de val van het Ottomaanse rijk een eeuw geleden. Ontegensprekelijk zijn de verwachtingen in het Midden-Oosten hooggespannen: het verdwijnen van Saddam ontketende een drang naar verandering en hoop op het deblokkeren van verstard immobilisme in nochtans potentieel rijke landen. Behalve in een aantal kleinere dynamische golfstaten, bleven expansie- en investeringsplannen lange tijd opgeborgen wegens onzekerheid over de factor Saddam. Daarin kan nu verandering komen. En als dat gebeurt, is er de komende jaren een stevige economische groei mogelijk.
Maar om het met een favoriete slagzin van Bush te zeggen: ” make no mistake“. Hoe de si- tuatie in Irak en het Midden-Oosten ook evolueert, u kunt zich maar beter op twee scenario’s voorbereiden: het beloofde paradijs van Bush én het fiasco. Want als het fout loopt, zal dat negatieve neveneffecten hebben voor de wereldeconomie, door meer terrorisme, remmende consumptie en minder investeringen. Ook onze KMO’s zullen het dan nog harder te verduren krijgen.
Als het Midden-Oosten toch de vooruitzichten van 5,1 % groei in 2003 volgens het Internationaal Monetair Fonds zou overstijgen, dan komt het er voor de Belgische bedrijven op aan om de boot niet te missen. Het staat vast dat er in een optimistisch scenario in Irak en de Golfregio mogelijkheden zijn – wat men ook moge beweren over afstraffing door Washington voor onze ‘verkeerde’ houding in de oorlog tegen Saddam (zie blz. 56).
Nogmaals: make no mistake. De tientallen Belgische bedrijven die in de jaren zeventig en tachtig in Irak actief waren met export van uitrustingsgoederen en sleutel-op-de-deur-projecten hebben voor veel van die producten vandaag geduchte concurrenten uit Turkije, Egypte, Saudi-Arabië, India, China, Maleisië en – voor de meer gesofistikeerde goederen – Korea, Japan en uiteraard ook Europa en de Verenigde Staten. Een open economie als de Vlaamse/Belgische moet in die arena haar slagvaardigheid durven te testen. Dat niet doen en knusjes dicht bij huis blijven zou getuigen van een onderschatting van onze tegenstrevers. Dus hopelijk: afspraak op de beurs van Bagdad in november 2004.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier