Meer dan kangoeroes en wijn!

Australië heeft weinig geleden onder de crisis van 2009. Wat is zijn geheim en heeft het land nu niet minder in te halen en dus minder groeipotentieel?

Australië, dat dicht bij Azië en dus in een economisch gezien interessante regio ligt, heeft de klappen van de crisis beter opgevangen dan Europa en de Verenigde Staten. Een be-langrijke troef van het land is zijn grondstofrijke ondergrond. Om meer over dit verre en voor Europese beleggers vrijwel onbekende eiland te weten te komen, zijn we te rade gegaan bij Manny Pohl, beheerder van het fonds Parvest Australia.

Hoe heeft Australië zich tijdens de crisis gedragen?

MANNY POHL. Australië is een van de weinige ontwikkelde landen die konden ontsnappen aan de recessie die op de financiële crisis volgde. In de eerste maanden van 2009, toen de grootste economieën een negatieve groei vertoonden, is het bbp (bruto binnenlands product) van Australië met 0,4 % gegroeid. Ook de Australische beurs heeft dankzij haar sterke fundamentals goed weerstand kunnen bieden. Het gaat in de eerste plaats om lage rentevoeten. Voor de crisis bedroeg de kortetermijnrente 7,25 %, wat de Australische centrale bank veel vrijheid bood om de rente te verlagen zodra de eerste tekenen van economische vertraging zichtbaar werden. Daarnaast is er een hoge tewerkstellingsgraad. In het begin van 2007 bevond de Australische werkloosheidsgraad zich op zijn laagste niveau in 30 jaar (4,5 %) en was er een sterke vraag naar arbeidskrachten in de landbouwsector. De stijging tijdens de crisis bleef zeer beperkt: in december 2009 bedroeg de werkloosheidsgraad 5,5 %. Australië profiteerde ook van een welkome blootstelling aan Azië. Dat is in mindere mate getroffen door de crisis dan Europa en de Verenigde Staten, wat het mogelijk heeft gemaakt voor Australië, dat sterke commerciële banden heeft met de regio, om zijn economische activiteiten op peil te houden. Ten slotte beschikt het land over een gezond bankstelsel. De Australische banken waren niet blootgesteld aan de meest speculatieve en dus meest risicovolle activa. De regels op het vlak van risicobeheer zijn immers veel strikter in Australië dan in Europa of de Verenigde Staten. Geen enkele Australische bank moest tijdens de crisis worden gered. De vier grootste banken van het land hebben overigens van de ratingbureaus een AAA-rating gekregen.

In Europa is onze kennis van Australië vaak beperkt tot kangoeroes, wijn en schitterende landschappen. Wat kunt u ons nog meer vertellen over het land?

POHL. Australië heeft inderdaad uitstekende wijnen, maar vanuit het standpunt van de belegger is dat weinig relevant. Het heeft echter ook veel andere troeven. In de eerste plaats moet u weten dat China zijn belangrijkste handelspartner is. Ook met de rest van Azië wordt er intensief handel gedreven, zoals met India, Korea en Japan, die samen goed zijn voor 50 % van de export. Australië kan ook rekenen op grote beleggingsfondsen – de grootste van Azië – om zijn financiële markt te ondersteunen. En zoals ik eerder al zei, is het financiële systeem een van de meest robuuste ter wereld.

Een dergelijke context kan alleen maar gunstig zijn voor de aandelenmarkt, die in 2009 dan ook fors gestegen is. Het resultatenseizoen van augustus 2009 heeft bewezen dat de Australische bedrijven goed bestand zijn tegen de crisis. Ze verkeren dus in uitstekende vorm om het nieuwe jaar in te zetten en zullen de beursindex van Sydney wellicht nog een beetje hoger duwen.

Vanuit macro-economisch oogpunt maakt Australië deel uit van de zeldzame landen waar de centrale bank al is overgegaan tot een monetaire verstrakking om de inflatie onder controle te houden. Wat het bbp betreft, rekent de centrale bank op een economische groei van 3,25 % in december 2009 en ook in 2010 zou het die richting moeten uitgaan. Dat komt onder andere door de beperkte overcapaciteit. Australië heeft het voordeel het economische herstel te kunnen aanvatten met minder overproductiecapaciteit dan in het verleden. In termen van productiecapaciteit, werkloosheid en onderbenutting van menselijk kapitaal kan de huidige toestand worden vergeleken met de situatie die volgde op de vertraging in 2001. Australië heeft dus duidelijk lessen getrokken uit de recessie van begin jaren negentig.

Daarnaast is er de demografische groei. De groei van de Australische bevolking was nog nooit zo groot sinds de jaren zestig. Met een immigratiecijfer dat aan de hoge kant blijft, blijft ook de vraag naar nieuwe stedelijke infrastructuur op peil.

Ten slotte zijn er ook nog de investeringen in grondstoffen. De ratio investeringen in de mijnsector/bbp blijft zeer hoog in Australië en zal gezien het aantal geplande projecten wellicht ook in de komende jaren nog stijgen. Die investeringen zijn uiteraard zeer gunstig voor de economie.

Kortom, Australië is een van de weinige landen waar de economische en financiële evolutie dezelfde koers volgen en een niet te verwaarlozen potentieel bieden.

Aan welke sectoren of thema’s geeft u de voorkeur in Australië?

POHL.Wij beleggen alleen in kwaliteitsaandelen. Dat betekent dat wij onze aandelen niet selecteren op basis van de sector waartoe ze behoren, maar op basis van de fundamentals van de bedrijven. Wij geven de voorkeur aan bedrijven die beschikken over een concurrentievoordeel, een stabiel management van goede kwaliteit en een groot organisch groeipotentieel. Die beleggingsfilosofie stelt ons soms bloot aan de ene sector en dan weer aan een andere. Op dit moment zijn we minder blootgesteld aan grondstoffen dan onze benchmark (één derde van de benchmark) omdat we in die sector maar weinig kwaliteitsbedrijven vinden. Uitzonderingen zijn BHP en Rio Tinto, vanwege hun concurrentievoordeel. In industriële en financiële aandelen zijn we echter licht overwogen.

Is uw fonds voor iedereen?

POHL. Het spreekt voor zich dat ons beleggingsfonds thuishoort in een gediversifieerde portefeuille die evenwichtig is op het vlak van risico’s. De ideale beleggingshorizon is volgens ons vijf jaar. Het is trouwens met die periode voor ogen dat we ons fonds beheren. Wij zijn van mening dat we beter kunnen presteren dan de S&P/ASX 300-index, die gericht is op Australië en die de voorbije vijf jaar met gemiddeld 3 % per jaar steeg. (C)

Door Karine Huet

“Wij selecteren onze aandelen op basis van de fundamentals van de bedrijven.” Manny Pohl