Managers van het jaar

Achttien jaar geleden (!) experimenteerden we als vroege computerhobbyisten met spraaksynthesizers op Apple of Tandy, terwijl het sprekende speelgoed met chips van Texas Instruments de kinderharten veroverde. Van LHSP, Lernout & Hauspie Speech Products, was nog lang geen sprake.

Tien jaar later demonstreerde LHSP “revolutionaire” pratende doosjes die in de supermarkt de klanten naar de rekken moesten lokken. Ze klonken verdacht veel als Amerikaans kinderspeelgoed en ook inwendig was de gelijkenis meer dan toevallig.

Vandaag is er inderdaad hard gewerkt aan betere algoritmen, is de spraakkwaliteit en -herkenning sterk verbeterd en praten de doosjes of pc’s niet langer met een Engelse tongval. Maar is dat “visionair” ? Ik laat in het midden of de grote “boom” er al dan niet komt, dat kan alleen de toekomst uitwijzen. Maar ter overweging : wie kan kiezen tussen een e-mail of een voice-mail verkiest vandaag het toetsenbord, en niet de microfoon. Pratende auto’s zijn weer afgevoerd en een antwoordapparaat doet de meeste correspondenten nog altijd beschroomd inhaken. Een computer kan al twintig jaar praten, toch zwijgt hij nog steeds en van mij mag dat alvast zo blijven.

LHSP weet al jaren als geen ander politici, banken en vooral de pers te overbluffen en te paaien. Dat is een kunst, toegegeven, maar is het dat wat iemand tot Manager van het Jaar maakt ?

Of word je Manager van het Jaar door, ik citeer uit het artikel, “jaren van te laat uitgekeerde lonen, RSZ-schulden (…) telkens de datum voor een of andere afbetaling naderde, grepen we steevast naar de telefoon om te melden dat de afbetaling niet kon worden uitgevoerd” ? ? ?

Maar gelukkig lezen we : “ethisch zijn we nooit over de schreef gegaan” !

Na “het gecumuleerd nettoverlies van 2,16 miljard frank” wordt er nu warempel wat winst gemaakt en is er een “zeer sterke omzetgroei”, dankzij de overname van… vertaalbureaus. Visionaire spitstechnologie.

Zullen we dan nu allemaal ophouden lonen, RSZ of leveranciers te betalen ? En zullen we dan allemaal een put van 2 miljard maken met andermans (ook belastings)geld ? Zolang we maar ethisch niet over de schreef gaan, worden we dan vast wel Manager van het Jaar.

Minder fortuinlijke ondernemers die dergelijke praktijken aan de dag legden, maar niet de nodige minister-presidenten en reporters mee hadden, zitten nu ofwel totaal aan de grond, ofwel onder een palmboom met een ander paspoort.

Laten we volgend jaar de Belgische staatslieden voordragen als “Managers van het Jaar”. Ze passen gelijkaardige methodes toe.

Marc Wauters, Brasschaat.