Managementgeheimen van het Vlaams Blok

De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.

Reacties: marc.buelens@trends.be

Geen enkele academicus heeft het Vlaams Blok zo bestudeerd als prof. dr. Fritz Strangelove. Hij begon zijn wetenschappelijke carrière in Duitsland en zette die vanaf 1945 voort in de Verenigde Staten. Na een korte maar opvallende filmcarrière onder de regie van Stanley Kubrick, emigreerde hij naar Antwerpen. In ons land doceerde hij het vooral in die streken erg populaire keuzevak ‘The three habits of highly effective right wing political parties’. Voor de eerste maal, en exclusief voor Trends, stond professor emeritus Strangelove een interview toe.

– Collega, hoe bent u in Antwerpen beland?

– Kubrick had me gevaagd even in Antwerpen het nieuwe politieke fenomeen te bestuderen. Het was love at first sight. Ik heb altijd van slogans gehouden. In mijn eerste vaderland ‘Ein Reich, Ein Volk’, in mijn nieuwe vaderland ‘God bless America’ en hier ‘Eigen volk eerst’. Ik heb dan eerst Karel leren kennen, en dan Gerolf, en dan ten slotte Filip. Stuk voor stuk leaders. Ik vermijd liever het Duitse woord.

– U spreekt onze taal wel erg vlot.

– Mijn nieuwe vrienden hebben mij verteld dat inburgering belangrijk is. Uw mooie taal ligt overigens dicht bij mijn moedertaal. Maar voor managementconcepten, English is better.

– Hoe verklaart u als wereldexpert in politiek management het succes van wat u steevast ‘Flemish Block’ noemt?

– In mijn standaardwerk onderscheid ik drie succesfactoren. Centralisatie, ‘staging’ en voorbereiding ( de toon wordt professoraal). Ik heb mijn Antwerpse vrienden steeds op het hart gedrukt: centralisatie van beslissing, ‘centralisation of decision-making’ en perfecte uitvoering, perfect execution. Laat me dat even verduidelijken. The Green Party, die doen juist het omgekeerde: decentrale besluitvorming en decentrale uitvoering. Wat gebeurt er als zo’n partij een grote opportuniteit krijgt? Een dioxinecrisis bijvoorbeeld? Al wat ze doen, is dan goed genoeg. Dan winnen ze vanzelf. Maar wat als er een probleem is? Disaster. Iedereen zegt maar wat, beslist van alles en nog wat en doet maar wat. I love their new leader. Vera, a charming woman. More centralisation. Great stuff. Maar de andere partijen? I could not believe my eyes, ja die avond van de election show. In dezelfde partij: drie voorzitters and a minister-president. En tegelijkertijd nog enkele andere big ego’s. Allemaal verschillende standpunten. Easy to beat! The so-called ‘democratic’ parties vragen zich af hoe ze het Flemish Block kunnen stoppen. Ze spreken niet eens met één stem. Ze vertellen allemaal iets anders. Mijn vriend Filip vertelt altijd hetzelfde.

– En wat bedoelt u met ‘staging’?

– Verkiest u het Franse woord? ‘Mise en scène’. Triumph des Willens. Leni Riefenstahl. Hollywood! Nog niet opgemerkt? Mijn adviezen worden perfect opgevolgd. Sommige partijen spreken over de geit van hun voorzitter. Do you understand that? A goat! En enkele ogenblikken later komt een professor- filosoof zeggen: wij Vlamingen moesten beschaamd zijn. Voor de kijker is dat hetzelfde niveau. Televisie is propaganda. Emotie. Veroordelingen voor rechtbanken, geiten van voorzitters, Vlaamse leeuwen, prime time on television. Waar was hun regisseur? Jullie hebben goede regisseurs. Erik Van Looy. They should hire him! Kleding. Vervotte is great. Charming lady. Good staging. Camera’s draaien. Non-verbal language. Al die bedrukte gezichten. ‘We hebben gewonnen’ en dan een zuur gezicht. It’s a three ring circus, my good friend.

– En de derde factor: voorbereiding.

– Hoe zegt u dat weer in het Nederlands? Falen van de voorbereiding is de voorbereiding van het falen. Ik heb mijn vrienden enkele maanden geleden gebrieft. U gaat waarschijnlijk vrijgesproken worden. Bereid u voor. Start onmiddellijk de processen wegens smaad. Gebruik de rechtsstaat. Druk al de pamfletten: Flemish Block, vriend van de rechtstaat. Naar Pruisisch model. Maar ik heb ze ook gewaarschuwd. Misschien worden jullie toch veroordeeld. Be prepared. Maak van uw zwakten een sterkte. Zeg dan: de rechtstaat is niet te vertrouwen. Bereid de pamfletten voor: dit is een politiek proces. Stem Flemish Block voor de vrije meningsuiting. Ah ah newspeak, 1984. Love that. Weet u hoe goed de andere partijen voorbereid waren? Dagen aan een stuk hebben ze de meest verwarrende verklaringen afgelegd. Horen, zien en zwijgen, dan een beetje praten, dan veel praten, dan terug wat zwijgen. Triumph des Willens! De uitspraak was wekenlang op voorhand aangekondigd. Voorbereiding? Nihil. Easy to beat!

– Maar ze hebben toch hun les geleerd?

– Pim Fortuyn, Rotterdam. Veegt de vloer aan met de vermoeide politici. Election day, het big voorzittersdebat. My friend Filip: lacht, is ontspannen. He calls the shots. En niet eens voorzitter! Hij stelt de vragen. Wer fragt, führt! De anderen: blik naar beneden, stilte. Betrapte schooljongens. Body language. Ze waren niet voorbereid. Waar waren de one-liners, the sound-bites? Welke argumenten hadden de spindoctors voorbereid? Als schapen naar de slachtbank. Sheep to the slaughterhouse.

– Dr. Strangelove, u bent een democraat in hart en nieren. Welk advies hebt u voor de echt democratische partijen?

– Let me quote Lyndon B. Johnson: It’s probably better to have him inside the tent pissing out, than outside the tent pissing in. Moet ik dat vertalen voor uw Vlaamse lezers?

– Ik denk niet dat dat nodig is.

Marc Buelens

Marc Buelens