Mag het wat Mir zijn?

Boeken straks de eerste toeristen een weekje Mir? Of valt het ruimtestation gewoon in het water?

Maart wordt een cruciale maand voor de in Amsterdam gevestigde MirCorp. Het bedrijf gaat het ‘vastgoed’ inspecteren waarop het een optie heeft. Om het pand te bereiken, moet u een ruimtevlucht boeken: het ligt zo’n 200 kilometer hoog.

Aanvankelijk wilden de Mir-eigenaars – het Russische ministerie van Defensie en het ruimteagentschap RSC Energia – de hele handel dumpen. Mir, ooit de trots van de Russische ruimtevaartindustrie, zou in april roemloos in de Stille Oceaan storten. In de herfst van 1999 tekende de Amerikaanse miljonair Walt Andersen echter een check van 7 miljoen dollar. Voor dat geld waren de Russen bereid het station nog tot juni 2000 in een baan om de aarde te houden.

Andersen zocht andere investeerders, met succes: Gold & Appel, een Amerikaanse bedrijf gespecialiseerd in venture capital en miljonair Chirinjev Kathuria. Samen brachten zij 20 miljoen dollar bij elkaar om Mir te leasen. De deal gaat alleen door als de inspectie goed verloopt en daar bestaan twijfels over. De toestand waarin Mir zich bevindt, lijkt zorgwekkend.

In 1997 vernielde een brand een gedeelte van de infrastructuur en door een botsing met een Sojoez-raket moesten verscheidene kamers van het ruimtelaboratorium worden afgesloten. Bovendien lijdt het station – alles bij elkaar zo’n 250 vierkante meter – aan metaalmoeheid en corrosie. MirCorp weet dat ook. Daarom gaat de miljoenenaffaire niet door als de toestand helemaal hopeloos blijkt. Dan krijgen de Russen het nog verschuldigde saldo van 7 miljoen dollar.

Andersen en co hopen echter dat het ruimtestation op een half jaar tijd hersteld en bewoonbaar kan worden. Behoorlijk onderhoud zou dan jaarlijks zo’n 100 miljoen dollar kosten. Een deel van dat geld willen de investeerders terugverdienen via opdrachten voor bedrijven uit de farmaceutische en biotechnologische sector. Toerisme moet voor het grootste deel zorgen. Voor 18,5 miljoen dollar per hoofd kunnen die in groepjes van drie naar Mir reizen. In het pakket zit de vlucht – heen en terug – met een Sojoez-raket, een week verblijf en vol pension. Dat wil zeggen: voedselpakketten waarmee ze hun maaltijden zelf moeten bereiden. Room service is niet voorzien.

Vertrekken er straks effectief toeristen naar Mir? In een gesprek met Reuters noemde Andersen die kans “reëel”. Alles hangt af van de inspectie. “Wij kloppen dan op de deur, draaien de lichten aan en kijken of alles in orde is. Het lijkt een riskant avontuur, maar wij hebben er voorlopig alle vertrouwen in.”

marleen fynhoudt