Werkgevers leggen de lat hoog voor de volgende regering

Unizo en Voka drijven de druk op in de aanloop naar de verkiezingen. Beide werkgeversorganisaties eisen de komende jaren ettelijke miljarden aan lastenverlagingen.

Unizo en Voka drijven de druk op in de aanloop naar de verkiezingen. Beide werkgeversorganisaties eisen de komende jaren ettelijke miljarden aan lastenverlagingen.

De werkgeversorganisaties Unizo en Voka komen met tot in de details berekende voorstellen om de concurrentiekracht te herstellen, de jobmotor aan te zwengelen en de overheidsfinanciën te saneren.

Unizo-topman Karel Van Eetvelt windt er geen doekjes om: de volgende regering moet een loonlastenverlaging van 7 miljard euro doorvoeren. Van Eetvelt vindt die eis niet eens overdreven: “De historische loonkostenhandicap met onze drie buurlanden bedraagt 15,5 procent. Ik besef ook wel dat dit verschil niet in één keer kan worden weggewerkt. Vandaar een eerste stap: 5 procentpunt van de handicap moet verdwijnen.”

Loonblokkering

Toch legt de zelfstandigenorganisatie de lat hoog voor de volgende regering. De loonlastendaling bestaat voor 3 miljard euro uit een loonblokkering in 2015 en 2016. Zelfs de automatische loonindexering wordt niet toegepast.

Daarnaast stelt Van Eetvelt voor de patronale bijdragen in 2015 en 2017 met telkens 2 miljard euro te verlagen. Die operatie genereert tegen 2019 voor 2,79 miljard aan terugverdieneffecten. Er worden tegen dan 83.000 extra banen gecreëerd en dat betekent minder werkloosheidsuitkering en meer fiscale inkomsten voor de overheid.

Daarnaast wil Unizo die lastenverlaging financieren door de uitkeringen in 2015 en 2016 te bevriezen. Dat levert 1,37 miljard euro op. Besparingen op het overheidsapparaat zijn goed voor 1,2 miljard euro.

Unizo zet ook de aanval in op niet-gemotiveerd tijdskrediet en loonbaanonderbreking: die uitkeringen moeten worden geschrapt. Dat levert tegen 2018 nog eens 0,13 miljard euro op.

Dat Unizo wil knippen in bepaalde uitkeringen voor loopbaanonderbreking en tijdskrediet, is niet verwonderlijk. Vooral kmo’s hebbn organisatorische problemen wanneer een werknemer een tijdlang niet beschikbaar is door tijdskrediet.

Loonkostenhandicap halveren Voka gaat nog een stap verder dan Unizo: het moet mogelijk zijn om de loonkostenhandicap in de volgende legislatuur te halveren. Dat kan gebeuren door de lonen één jaar – en geen twee jaar, zoals Unizo wil – te bevriezen, inclusief de index. Daarnaast moet de werkgeversbijdrage op het loon met 25 procent worden verlaagd.

En vooral: Voka pareert de kritiek van de linkerzijde dat een aantasting van het automatische indexmechanisme een aanval is op de koopkracht. Want de koopkracht van de werkende Belgen wordt versterkt door de werknemersbijdrage met 15 procent te verlagen. Het gaat om een jobkorting van 2,3 miljard euro.

De financiering moet gebeuren door een beperking van de uitgaven: die mogen de volgende legislatuur nominaal met slechts 1 procent per jaar toenemen. Eigenlijk komen de voorstellen van de werkgevers neer op de maatregelen die de regering-Di Rupo de voorbije twee jaar niet heeft genomen.

Koehandel rond eenheidsstatuut

Tussen de werkgevers en Di Rupo is het trouwens af, voor zover het ooit aan is geweest. Het bij de aanvang flauwe applaus van over de verschillende lastenverlagingen is al lang weggeëbd. Meer nog, de werkgevers hechten weinig geloof aan de concurrentiemaatregelen die nu beslist zijn en die de komende jaren op kruissnelheid komen. Wie het verkiezingsmemorandum van Unizo in detail bekijkt, merkt dat de 1,350 miljard euro lastenverlagingen die de regering-Di Rupo voor 2015-2019 heeft beloofd, gewoon niet meer worden meegerekend in de simulaties.

“Aangezien nergens is bepaald hoe die lastenverlaging wordt gefinancierd, ga ik ervan uit dat er de komende jaren niet meer naar die beloofde maatregelen wordt verwezen”, zegt Van Eetvelt.

Karel Van Eetvelt en co zijn bovendien in hun wiek geschoten over de koehandel over de compensaties voor het eenheidsstatuut arbeiders-bedienden, die lange tijd heeft aangesleept. Om de extra kosten van de hogere ontslagvergoedingen voor arbeiders te milderen, hebben de werkgevers compensaties afgedwongen. Zo is het vanaf 2019 voor ondernemingen fiscaal interessant zijn om een reserve aan te leggen voor de stijgende ontslagkosten van arbeiders. Maar de socialisten hebben dat dossier in de regering op de lange baan geschoven. Pas deze week werd het budget van 250 miljoen euro vastgelegd.

Het volledige artikel over de voorstellen van Unizo en Voka leest u deze week in Trends.