Dirk Beeuwsaert, topman van de internationale energieactiviteiten van GDF-Suez, over de competitiviteit van Europa.
“Europa heeft fundamenteel nog altijd de mogelijkheden om te slagen”, vindt Dirk Beeuwsaert, de topman van de internationale energieactiviteiten van GDF-Suez. “Maar we moeten de wil terugvinden om onze competitiviteit opnieuw te verbeteren.” Hebben we het dieptepunt van de crisis achter de rug? Dat verklaarde Europees president Herman Van Rompuy nochtans kort voor het interview in de journaals. “Ik zou het graag geloven”, repliceert Beeuwsaert, die als executive vicepresident van GDF-Suez verantwoordelijk is voor de internationale energieactiviteiten van de groep.
“Europa en de Verenigde Staten hebben de crisis fundamenteel anders aangepakt. Een beetje vereenvoudigd komt het erop neer dat wij op de schuldgraad van de landen hebben gefocust, terwijl de Verenigde Staten vooral de schulden van de bedrijven en de particulieren hebben willen verminderen. Europa is misschien wel uit de crisis, maar fundamenteel zijn de schulden van de landen niet opgelost, en voor de bedrijven en de particulieren is er omzeggens niets gebeurd.”
Langetermijnvisie
“Terwijl onze economische competitiviteit onze toekomst bepaalt. Als je geen goederen en diensten kunt verkopen aan de rest van de wereld, komt er geen geld binnen. Ik stel vast dat de economische competitiviteit een basisgedachte is voor heel wat landen, maar niet voor West-Europa.”
“Europa heeft fundamenteel nog altijd de mogelijkheden om te slagen. Maar we moeten de wil terugvinden om onze competitiviteit opnieuw te verbeteren. We moeten overschakelen van het defensieve naar het offensieve, want de anderen wachten niet op ons.”
“De landen die het goed doen, hebben over het algemeen een langetermijnvisie, die min of meer stabiel blijft, wie er ook aan de macht is. Onder andere Singapore en Brazilië denken na over wat ze over tien en twintig jaar moeten doen. Hier houdt men zich liever bezig met de probleempjes van vandaag.”
‘Shale gas’ In energieland is de grote hype schaliegas. “Shale gas is er om te blijven”, vindt Beeuwsaert. “Er zijn voorraden voor 200 tot 250 jaar. Vergeet ook shale oil niet, waardoor de Verenigde Staten binnen twee à drie jaar opnieuw de grootste olieproducent ter wereld worden.”
“Europa zal moeten kiezen tussen de publieke aanvaarding van die ontginning en de kostprijs en de bevoorradingszekerheid van energie. De Verenigde Staten, Canada en Mexico gaan wellicht gas beginnen uit te voeren, en ze zullen wellicht nog amper olie moeten invoeren.”
“Dat betekent dat ze het Midden-Oosten niet langer nodig hebben. Blijven de Verenigde Staten daar de stabiliteit van de aanvoerlijnen verzekeren? Daar heb ik mijn twijfels over. En kunnen we enkel steunen op Rusland voor onze energiezekerheid?”
Economische mogelijkheden “Niemand is tegen energie-efficiëntie. Maar de vraag is: hoever kun je daarin gaan, en wat kun je betalen? Hoeveel Belgen zijn financieel in staat hun woning om te bouwen? We gaan het allemaal nodig hebben, en ja, we zullen energie-efficiënter worden. Maar je moet ook realistisch kijken naar de economische mogelijkheden.”
“Onze competitiviteit daalt, en dat combineren we met een uitgavenpatroon dat niet in evenwicht is met wat het industrieel opbrengt. We zijn de spaarcenten van de voorbije generaties aan het opeten. Iedereen mag hopen dat we dat kunnen blijven financieren door bij iemand goedkoop te lenen, maar ik heb daar de grootste twijfels over.”
“Een vermindering van onze welvaart is niet onvermijdelijk, maar dan moeten we ons focussen op een beleid om die evolutie tegen te gaan. Eén element waar veel aandacht naartoe moet gaan, is de opleidingsgraad. Maar Europa moet ook eens goed nadenken over hoe het kan leren leven met de niet-Europeanen in onze samenleving.”
Luc Huysmans
