‘Nieuwe stakingsacties zijn zinloos’

De Nederlandse vakbond de Unie gaat nooit meer staken. Reinder Castelein, de voorzitter van deze relatief kleine vakbond (50.000 leden tegenover de 1 miljoen van de grootste vakbond FNV) vindt staken niet meer van deze tijd.

“De arbeidsmarkt verandert, daarom moeten werknemers mee veranderen. Iedereen die dat ontkent, leeft in een andere wereld.” Een paar maanden geleden vertelden de Belgische toplui die voor Volvo Cars in Zweden actief zijn dat ze zich daar de laatste staking niet meer kunnen herinneren.

Wat een verschil met het Belgische syndicale triumviraat (ACV, ABVV en ACVLB) dat nu wel weer rond de tafel komt zitten om deel te nemen aan het sociaal overleg, maar met nieuwe stakingsacties dreigt als er geen rekening wordt gehouden met hun grieven.

Nieuwe acties die een vervolg breien aan de stakingsgolf van eind 2014 zijn zinloos. De federale regering heeft al duidelijk gemaakt dat de sociaaleconomische fundamenten van het regeerakkoord onaangetast blijven: een indexsprong en de Belgen ertoe aanzetten langer te werken. Meer dan de recente aanpassingen aan het verstrengde brugpensioen en het tijdskrediet kan de regering niet toegeven. Dit alles kost de regering zo’n 100 miljoen euro aan extra uitgaven, pasmunt waarmee Charles Michel en co de sociale vrede willen herstellen. De werkgevers hebben dan ook gelijk als ze zeggen dat sociaal overleg dood is indien de vakbonden na deze ‘geste’ van de regering met nieuwe eisen afkomen en die via de straat proberen af te dwingen. Om budgettaire redenen kan de regering geen nieuwe cadeaus toekennen aan de sociale partners.

De syndicale organisaties moeten beseffen dat het sociaal overleg zich tot een aantal duidelijk afgelijnde thema’s moet beperken: de verdeling van de middelen voor de welvaartvastheid van de uitkeringen, banenplannen en het formuleren van voorstellen rond de pensioenhervorming. Onderhandelen over reële loonstijgingen hoort daar niet bij. Omdat de Belgische loonkostenhandicap ten opzichte van de buurlanden afneemt, hopen Marc Leemans (ACV), Rudy De Leeuw (ABVV) en co een einde te maken aan de loonstop. Maar de loonkostenhandicap is daarvoor nog veel te groot. Die bedraagt trouwens geen 2,9 procent zoals de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) beweert. Dit cijfer houdt enkel rekening met de uurloonkosten. Eigenlijk bedraagt de handicap meer dan 9 procent als we de loonkostenstijging corrigeren voor de productiviteitsevolutie. En dan gaat het hier nog alleen maar om de handicap sinds 1996. Zolang die niet is weggewerkt, moet nieuwe loondrift onbespreekbaar blijven.