‘Europa heeft nood aan soepeler regels voor arbeidsmigranten, niet aan gelukzoekers’

Er moet een einde worden gemaakt aan de toestroom van gelukzoekers. Dat zegt Trends-redacteur Alain Mouton.

Wie denkt dat de migratiecrisis haar hoogtepunt heeft bereikt, zit fout. De grote migratiebeweging uit sub-Saharaans Afrika is nog niet eens op gang gekomen, zeggen demografen. Het is best mogelijk dat er over dertig jaar 150 miljoen Afro-Europeanen zijn, tegenover 9 miljoen vandaag. Is die beweging te stoppen? Neen, maar ze bijsturen of afremmen kan wel. Daar zijn twee voorwaarden voor nodig en vooral veel moed bij de politici. Want het Europese migratiebeleid is een ramp.

Ten eerste moet een einde worden gemaakt aan de toestroom van gelukzoekers – ook wel economische migranten genoemd – die door een vreemd bondgenootschap van mensensmokkelaars en ngo’s de Middellandse Zee over worden gestuurd. De meeste van die migranten hebben geen enkele kans als asielzoeker erkend te worden. Een opvang aan de Europese zuidgrens of in Noord-Afrika is de oplossing.

In die hotspots zal worden nagegaan wie recht heeft op asiel en wie niet. Als die economische migranten weten dat ze weinig kans op asiel hebben, zullen ze al minder geneigd zijn een paar jaarlonen te betalen aan mensensmokkelaars. Zo’n aanpak vergt overleg met Afrikaanse landen én een Europees standpunt. Makkelijk wordt dat niet.

De andere noodzaak zijn soepeler regels voor arbeidsmigratie. Dat is legale migratie waarbij niet-EU-burgers met een arbeidskaart hier aan de slag kunnen. Zo komen bijvoorbeeld ICT’ers uit Azië hier werken. Cijfers tonen aan dat amper één op de vier (24 procent) nieuwkomers van buiten de Europese Unie hier kwam om te werken of te studeren. Dat cijfer moet dringend omhoog.

Gelukkig zijn er hoopgevende signalen. Zo wil de Vlaamse regering niet-EU-werknemers hier drie jaar aan een stuk laten werken in plaats van twaalf maanden.