Eric Kirsch (kabinetschef Leterme): de rekenmachine uit Linkebeek

De kabinetschef van premier Yves Leterme is ook gemeenteraadslid in de faciliteitengemeente Linkebeek. Eric Kirsch maakt de problemen over BHV dus mee vanop de eerste rij. Toch is de splitsing geen reden om in de Wetstraat 16 te werken.

Kirsch gaat de politieke geschiedenis van ons land in als Toshiba-boy van Jean-Luc Dehaene. Hij was een van de bollebozen die, twintig jaar geleden, de computer introduceerde in politieke onderhandelingen. Er rolde een financieringswet uit die het geld verdeelde tussen de federatie en de deelstaten.

“We hebben in 1988 nuttig werk geleverd. Niemand wist dat wij achter de schermen aan het werk waren, tot de politici hadden beslist”, zei de CD&V’er twee jaar geleden in een interview met Trends. Hij was toen alweer achter de schermen opgedoken, maar zijn eerste samenwerking met premier Yves Leterme liep niet van een leien dakje. Dat kwam omdat de technische en politieke logica van een dossier soms mijlenver uit elkaar liggen.

Deze keer staat de licentiaat klassieke filologie en leider van het Linkebeekse Sint-Ceciliakoor wel in de schijnwerpers. Niet alleen door zijn reputatie, maar ook omdat hij onlangs naar zijn financieringsideeën uit 2008 verwees voor de studenten van politicoloog Carl Devos in Gent. Het Franstalige njet volgde prompt. De Franstaligen zijn duidelijk tegen de overheveling van 90 procent van de personenbelasting naar de deelstaten.

Piano Kirsch, een inspecteur van Financiën, is een van die hoogbegaafde, flexibele, pragmatische en hondstrouwe toptechnici van de Vlaamse christendemocratie. Na Dehaene werkte hij voor de Regie der Luchtwegen en BIAC. Zijn periode in Zaventem bracht hem in aanvaring met Etienne Davignon, die de private aandeelhouders vertegenwoordigde. Kirsch’ naam circuleert als CEO van Belgocontrol, maar de kabinetschef lacht dat gerucht weg.
Na Zaventem volgden er jobs als financieel controleur voor de NAVO en begrotingsspecialist bij de Belgische permanente vertegenwoordiging bij de Europese Unie. Een merkwaardig parcours voor een klassiek filoloog. Kirsch, die Letermes kabinetschef is sinds 1 februari, lacht aan de telefoon en antwoordt dat hij verzot is op informatica. Muziek speelt ook een grote rol in zijn leven en tijdens zijn kabinetsloopbaan zat hij op personeelsfeestjes meer dan eens aan de piano. Hij speelt er graag jazzy muziek op, maar ook de koralen van Bach bekoren hem.

Weifelaar De man fietst ook graag. Niet dat hij een wielertoerist is die de Mont Ventoux beklimt. Toch heeft hij al twintig grote Gordels in de benen. De jongste twee jaar deed hij heel wat minder fietstochten met zijn vrouw. Geen tijd. “Slecht voor mijn buikomtrek”, lacht hij. Brutaal wil hij niet worden genoemd, hoewel in zijn omgeving te horen is dat hij als een terriër onderhandelt. Wat als een compliment is bedoeld. Kirsch laat niet af en brult tegen als dat nodig is.
Of hij iets niet een beetje kan doen en altijd voluit gaat? Het typeert de kabinetschef dat hij die vraag meteen in een intellectuele context plaatst. “Intellectueel heb ik vaak de neiging stellingen van gesprekspartners in hun ultieme logica door te trekken. Ik probeer de drijfveren van allen te doorgronden en zoek uit vanwaar die zijn ingegeven en waartoe ze leiden. Het komt er dan op neer te vinden waar de lijnen elkaar kruisen.”

En wat zijn Kirsch’ minkantjes? Er volgt een lachje en dan stilte aan de andere kant van de telefoonlijn. “Ik geef misschien de indruk dat ik niet gemakkelijk kan beslissen. Dat komt omdat ik alle kanten van het dossier bekijk. Dat komt als weifelend over.”
Eric Kirsch is vader en grootvader van drie ukjes. “Het jongste kwam een half jaar geleden in Australië op de wereld,” zegt hij trots.

Boudewijn Vanpeteghem