Balans van de week: de lobbystrijd is een overlevingsstrijd

Zowat elke sector probeert momenteel aan te tonen dat een snelle heropstart van de economie nodig is, mits de strikte veiligheidsregels gerespecteerd worden. Achter de schermen werd flink gelobbyd. Dat zorgde hier en daar voor ergernis, maar is de logica zelve nu een pak bedrijven een overlevingsstrijd voeren.

“Het is niet de bedoeling dat de Meir in Antwerpen straks vol mensen loopt. Het kan niet dat alles holderdebolder wordt geopend.” Dat zei ontslagnemend Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten een paar dagen geleden in de studio’s van het VRT-programma De Afspraak. De uitspraak stootte op veel onbegrip. Een kopstuk van de Vlaamse liberalen, normaal gezien de verdedigers van het bedrijfsleven, zette de ondernemers bijna weg als roekeloze lobbyisten die niet om de volksgezondheid geven.

Rutten stuurde haar boodschap daarna bij en benadrukte dat haar woorden uit de context waren gerukt. Want tegelijk had ze het over de kleine zelfstandigen wier winkelzaak langer dicht moet blijven de terwijl de multinationale ketens sneller de deuren mochten openen.

De kmo- en zelfstandigenorganisatie Unizo gaf ook een signaal. “Alles wordt goed voorbereid door de ondernemers. Verre van holderdebolder. Nog crucialer dan een snelle heropstart is voor Unizo een veilige heropstart.”

Proactief werken

Maar de geest was uit de fles. De voorbije dagen dook het woord ‘lobbying’ in wel elk nieuwsbulletin op. Vaak met een pejoratieve ondertoon. Dat veroorzaakte in ondernemerskringen en werkgeversorganisaties enige ergernis. Geert Janssens, de hoofdeconoom van Etion, stelde het als volgt: “Er wordt gelobbyd door bedrijven. Dat zal wel, maar als ik vandaag mijn oor te luisteren leg dan hoor ik vooral het begrip overlevingsstrijd. Laten we dat niet uit het oog verliezen.” Het water staat veel bedrijven inderdaad aan de lippen.

Vraag is of de sectoren of de bedrijven een andere mogelijkheid hebben dan te lobbyen. Wie luistert naar specialisten in ‘public affairs’ krijgt vaak hetzelfde verhaal: de expertengroepen en beleidsmakers legden de voorbije weken een allesbehalve foutloos parcours af. Terwijl in andere Europese landen op zijn minst een perspectief over een economische heropstart in het vooruitzicht werd gesteld, bleef België te lang aanmodderen. Zo ontstaat de indruk dat wie nu in België wacht op de overheid, binnen vijf maanden nog altijd nergens staat. Proactief werken is dan de boodschap.

De meeste bedrijven en sectoren doen dat zo dat de bedrijfseconomische belangen en de gezondheid in evenwicht zijn. Een bedrijfsleider, ondernemer of werkgever draagt ook een verantwoordelijkheid ten aanzien van zijn medewerkers en beseft dat zeer goed. Bij velen onder hen is te horen: “Liever nog even dicht dan aansprakelijk voor zieke medewerkers”.

Politici kunnen scoren

Een vuistregel in de public-affairsbranche is dat de politici die verantwoordelijk omgaan met dat lobbywerk, kunnen scoren en aan populariteit winnen. Dat blijkt ook. De Vlaamse maatregelen zoals de compensatiepremie voor wie zijn omzet sterk ziet dalen, de uitbreiding van de Vlaamse hinderpremie, de uitstel van betaling van Vlaamse belastingen,…. Ze werden positief onthaald bij de Vlaamse kmo’s. Vlaams minister van Economie Hilde Crevits (CD&V) ligt bij die groep voortaan in de bovenste lade. Het is niet anders met federaal minister van Werk Nathalie Muylle (CD&V), die het succesvolle systeem van tijdelijke werkloosheid in goede banen probeert te leiden.

Zo is de oude band tussen Unizo en CD&V de voorbije weken zowaar hersteld. Die was vertroebeld door de ruk naar links van federaal vicepremier Kris Peeters. “De nieuwe verstandhouding zal Open Vld op de zenuwen hebben gewerkt”, is te horen in Vlaamse ondernemerskringen. Vandaar misschien het geërgerde discours van Gwendolyn Rutten.