‘2016 kan heel wat meevallers baren, maar nog geen structurele oplossingen’

Trends-hoofdredacteur Daan Killemaes doet een poging tot gewettigd optimisme: tien pakjes voor onder de kerstboom. In 2016 kunt u ze openmaken.

Economie wordt wel eens de sombere wetenschap genoemd. Recessie, deflatie, schulden, tekorten,… economen hebben het doorgaans over wat fout gaat. In De Wereld in 2016, die vandaag verschijnt, doen we een poging tot gewettigd optimisme. Hieronder vindt u tien pakjes voor onder de kerstboom. In 2016 kunt ze openmaken.

1. Het Westen herstelt verder

De Amerikaanse economie blijft ook in haar zevende hersteljaar op koers, terwijl nu ook de Europese economie met enkele jaren vertraging de draad heeft opgepikt, ondersteund door de zwakke euro, goedkope olie en lage rente. Overtuigend is het allemaal nog niet, maar de consument heeft voldoende vertrouwen om het geld te laten rollen, de bedrijfsleider heeft voldoende moed om te investeren, en de regeringen moeten de economie niet meer kapot besparen.

2. De kans dat u uw job behoudt of een nieuwe vindt, neemt toe

Met dank aan de taxshift, die de concurrentiekracht van de bedrijven een zetje geeft en de creatie een paar tienduizend extra banen mogelijk maakt bovenop het normale herstel van de Belgische arbeidsmarkt. De stijging van uw koopkracht zal lang beperkt blijven tot een schamele 1 procent, maar eind dit jaar wordt uw loon opnieuw geïndexeerd.

3. De olieprijs blijft laag

Komt de binnenlandse belastingverlaging maar traag op gang, dan blijft de buitenlandse belastingdruk dalen, in de vorm van lagere invoerkosten voor energie en grondstoffen. Een overaanbod en een grimmige oorlog om marktaandeel staan garant voor een olieprijs die ook in 2016 gemiddeld lager zal zijn dan het voorbije jaar.

4. China maakt een zachte landing

De industriële sector blijft in de lappenmand liggen, maar een dynamische dienstensector maakt veel goed. Reken in China op een groei van 6 à 7 procent, zonder een stevige devaluatie of een machtsgreep van de gevestigde belangen die het oude groeimodel verdedigen. De meeste ontluikende markten betalen ook in 2016 nog voor de fouten van het verleden, toen ze te lang teerden op dure grondstoffen en goedkoop buitenlands kapitaal. Het is in 2016 te vroeg voor herstel, maar de bodem is bereikt. Toch zal de wereldeconomie ook in 2016 voor het vijfde jaar op rij trager groeien dan het gemiddelde van de voorbije dertig jaar.

5. Janet Yellen blijft mild

Het financiële jaar 2016 begon op 16 december 2015, toen de Amerikaanse centrale bank voor het eerst sinds 2006 de beleidsrente verhoogde. Dat is een signaal van beterschap en geen voorbode van financieel onheil. Bovendien belooft Yellen om het geldbeleid heel langzaam te normaliseren, om het verdere herstel niet voor de voeten te lopen. De combinatie van milde expansie en lage rentevoeten belooft beleggers een degelijk beursjaar.

6. Mario Draghi blijft nog milder

Terwijl Yellen de voet van het monetaire gaspedaal haalt, steekt ECB-voorzitter Mario Draghi nog een tandje bij. Het levert een aanhoudend relatief zwakke euro op, al is dat evengoed een fopgeschenk. Een zwakke euro is goed voor de Europese export en jobcreatie, maar tast onze koopkracht aan. Het is dus een zwaktebod , maar laat ons niet de sombere toer opgaan. Of toch: voor spaarders die voor veiligheid kiezen, ligt er ook dit jaar niets onder de kerstboom.

7. De deflatiedemon druipt af

Lange tijd vijand nummer één gegeven de overmatige schuldenlast in grote delen van de wereldeconomie, zowel bij overheden als in de private sector. De inflatie kruipt langzaam uit het diepe dal richting 2 procent. Toch moeten we opletten met wat we wensen. Een onverwachte inflatieopstoot zou de centrale banken laten kiezen tussen hun geloofwaardigheid en het economisch herstel. Maar dat zijn zorgen voor na 2016.

8. Brexit noch grexit

Kiezers en politici hebben het dit jaar flink uitgehangen met het Europese project, maar komen in 2016 tot het besef dat de afbraak van Europa geen oplossing is. De Britten spreken zich in een referendum uit tegen een exit uit de Europese Unie, want veel te duur. De politieke polarisatie neemt in heel Europa wat af, de Griekse kwestie wordt verder afgehandeld, en de eurocrisis blijft onder het tapijt liggen. En als we heel optimistisch worden: de migratiecrisis doet het besef groeien dat Europa de rangen moet sluiten.

9. Geopolitieke rust

Dit is het pakje dat niemand durft open te maken. Komt er een oplossing voor Syrië en wordt IS vernietigd, of escaleert de zaak nog meer? Een nieuwe terreurgolf in Europa zou een bijzonder onwelkome schok betekenen voor de Europese economie.

10. De speculatietaks wordt afgevoerd

Wegens een te grote administratieve ramp voor een te kleine opbrengst. Voor de rest krijgt de regering-Michel respijt. Met wat meevallers en politiek verteerbare ingrepen wordt de begroting op koers gehouden. De keuze tussen een begrotingsevenwicht en de taxshift hoeft in 2016 nog niet gemaakt te worden.

Kortom, 2016 kan heel wat meevallers baren, maar nog geen structurele oplossingen. Excuus.