MAAK EEN WERELDREIS IN HET ING HOUSE

Een rondleiding in ING House, het nieuwe hoofdkantoor van de Nederlandse bank en verzekeraar ING, heeft iets van een miniwereldreis doorheen de verschillende klimaatgordels. In de ontvangsthal wandelen we door een bamboetuin, op de derde verdieping passeren we een ficustuin, op de vierde verdieping een jungletuin en in het noordelijke deel van de achtste verdieping een naaldbos. De vergaderzalen (uitgerust met apparatuur voor videoconferencing) zijn ook genoemd naar landen waar de groep belangrijke activiteiten heeft. De Nederlandse zaal valt wat uit de toon. Hier geen modern meubilair, maar eikenhouten meubels van Berlage. Heel stijlvol, maar niet meer echt afgestemd op onze hedendaagse comfortwensen. “Het is niet meteen de meeste po-pulaire vergaderzaal,” vertelt Dailah Nihot, persverantwoordelijke bij ING Group. “De meeste mensen vinden die stoelen tijdens lange vergaderingen toch maar ongemakkelijk zitten.”

ING House is ook een sterk staaltje van technisch vernuft. Het gebouw heeft een dubbele huid. De buitenhuid is van verhard glas en is bedoeld om lawaai en vervuilde lucht buiten te houden. De binnenhuid bezit isolerende beglazing. Verse lucht wordt aangevoerd via installaties die zich in de buik van het gebouw bevinden. De werknemers kunnen ook individueel de ramen in de binnenhuid openen. Automatisch wordt die ruimte dan afgesloten van de centrale installatie voor koeling en verwarming.

Het interieur is opvallend sober, soms zelfs leeg. Dat komt nog het meest tot uiting in de spectaculaire leegte van de boardroom. Een lange (uitschuifbare) tafel en twintig stoelen, meer moet dat blijkbaar niet zijn.

ING House mag dan al bijzonder spectaculair ogen, echt groot is het niet: de bruto vloeroppervlakte bedraagt 20.000 vierkante meter. En gezien de zeer specifieke vorm, leent het zich ook niet voor eventuele uitbreidingen. “Het is een bewuste keuze geweest om van het hoofdkantoor geen mas-todont te maken,” zegt Dailah Nihot. “We zijn een internationaal bedrijf met belangrijke vestigingen in heel de wereld. We geloven in sterke lokale vestigingen in combinatie met een klein maar efficiënt corporatecenter.”

Het ontwerp dateert van 1998, een periode waarin het geloof in de nieuwe economie en de dotcom-euforie de kop opstaken. Met zijn futuristische en gedurfde karakter straalt het gebouw dat optimisme ook uit. Maar anno 2003 heeft het al iets anachronistisch, vinden critici. Dailah Nihot kent de kritiek en ze kent ook de repliek van haar directie. “Dit gebouw straalt vertrouwen in de toekomst uit, maar dat hebben we ook,” zegt ze.