Luxe aan uw voeten

Een topman van de Parijse chic komt zich geregeld in België herbronnen. Na de jonge ontwerpers uit Antwerpen en La Cambre, flirt J.M. Weston nu met Xavier Delcour.

Voor veel mannen die zich gewillig neerleggen bij de dresscode van hun beroep, zijn schoenen het belangrijkste. Schoenen vertellen geoefende waarnemers immers het meest over wie we echt zijn: mannen met (goede) smaak die genoeg ‘niveau’ in huis hebben om een richelieu te onderscheiden van een derby, en intuïtief aanvoelen wanneer ze hun mocassins moeten inruilen voor een paar sportschoenen. Wie voor het eerst Westons aantrekt, snapt beter waarom luxe alles te maken heeft met comfort, vakmanschap en kleine (maar vaak onzichtbare) details die zoveel voldoening geven.

Bijna maatwerk

J.M. Weston is een Frans huis dat zijn Angelsaksisch klinkende naam dankt aan zijn stichter: Eugène Blanchard. Deze zoon van een schoenenfabrikant uit Limoges verbleef een tijdlang in Weston, in de buurt van Boston, om de fabricatiemethoden van de beste Amerikaanse maatschoenmakers te bestuderen. Eugène was in de wolken over het Amerikaanse vernuft en begon in 1919 de fabriek van zijn vader te verbouwen. Hij ging daarbij resoluut in tegen de massale industrialisering die in die tijd alom toesloeg: alle productiefasen gebeuren in zijn bedrijf louter manueel. Hij vervolmaakte zich daarbij in de zogenaamde Goodyeartechniek en in het ontwerpen van schoenen met verschillende breedtes (7 breedtes, van 3 tot 13, met halve maten). Bijna maatwerk dus.

Vandaag bezit dit huis nog als enige een looierij voor zoolleer, waarbij het leer gedurende meer dan twaalf maanden plantaardig wordt gelooid. De grondstof (leer) vertegenwoordigt bij Weston trouwens tot 50 % van de totale kostprijs van een paar schoenen, zeker als het om speciaal leer gaat: laguneblauw krokodillenleer, porseleinkleurig hagedissenleer, tabakskleurig struisvogelleer, honingkleurig pekarileer, antilopeleer…

Een creatieve geest

1968. Weston speelde een op zijn zachtst gezegd onverwachte rol in de mei 68-opstand, waarbij Franse studenten zich tegen de gevestigde orde keerden en daarbij de schoenen van hun vader ‘recupereerden’. Mocassins (loafers) werden voortaan gedragen onder een jeansbroek én op de barricades, en groeiden uit tot hét symbool van de jeugd. Die periode droeg ongetwijfeld bij tot het enorme succes van dit legendarisch geworden model.

2001. Jean-Christophe Descours, de jonge CEO van Weston, was nog altijd mee met zijn tijd en vroeg aan Michel Perry om nieuwe modellen te ontwerpen. Een verrassende ontmoeting tussen de traditie en de moderne aanpak van de beroemde Parijse schoenenontwerper, de lieveling van de fashionistas.

Michel Perry aarzelde trouwens niet om naar België te lonken en hier inspiratie op te doen. Twee jaar geleden organiseerde Weston een schoenontwerpwedstrijd, in samenwerking met de modeacademie van Antwerpen. Vorig jaar traden Brussel en La Cambre in het strijdperk. De winnende modellen werden uitgebracht in beperkte oplage. Een succes.

De rock-‘n-roll van Xavier Delcour

In 2006 nodigde Michel Perry de Brusselse modeontwerper Xavier Delcour uit om twee modellen heruit te vinden die symbool staan voor het huis. Een ontmoeting met een hoog rock-‘n-roll-gehalte, een mengeling tussen diverse artistieke werelden die spontaan aanleunt bij het vakmanschap van Weston.

Xavier Delcour inspireerde zich daarbij rechtstreeks op de richelieu met ‘golfschoenuiteinde’ uit de Florecollectie (ontworpen door Michel Perry), en gaf aan de modellen een typische extravagante dandystijl.

Dat levert twee richelieus op met een uitgesproken persoonlijkheid en een brede strook tussenleer als handelsmerk. De eerste is gemaakt van zilverkleurig glansleer, de tweede is zwart met twee zichtbare stalen tippen die de verfijnde vorm nog beter laten uitkomen. Feestschoenen die vrij geïnspireerd zijn op het nachtleven dat de Brusselse ontwerper zo fascineert.

www.jmweston.com, www.xavierdelcour.com

Raoul Buyle