Luis in Knokse pels

Auteur Jos Pierreux beschrijft met gevoel voor detail de Knokse scène. In zijn echte leven is de selfmade man zelfstandig ondernemer.

De kust is een inspiratiebron voor Vlaamse thrillerauteurs. Zo laat Pieter Aspe zijn commissaris Pieter Van In af en toe opdraven in Blankenberge. Confrater Jos Pierreux beschrijft in Het Viervijfdeprincipe (Houtekiet, 2007) dan weer zeer gedetailleerd de situatie in Knokke. Het valt op dat hij in de rand van de suspense (een seriemoord) zeer gedetailleerde informatie geeft over lokale vastgoedprojecten (zoals La Réserve, Finis Terrae). Niet moeilijk: Pierreux is ook actief op de vastgoedmarkt en handelaar in bouwmaterialen (Pierreux De Backer in Pepingen). En hij heeft een tweede verblijf in Knokke.

Het boek is dus een literaire spin-off van zijn economische activiteit. “Net als heel wat andere inwoners van Knokke, ben ik uiterst tevreden dat de prijs van het vastgoed in enkele jaren maal drie ging,” klinkt het. “Ik kan een plan lezen, dus weet hoeveel geld wordt verdiend aan het Knokse vastgoed. Maar net als iedereen, stel ik ook vast dat de scheiding tussen wet en wetteloosheid, tussen politieke en economische belangen vrij dun is. Het stond in de sterren geschreven dat die bom ooit moest barsten.”

Die bom was het gerechtelijk onderzoek tegen de Compagnie Het Zoute in 2006. De zaak komt ook aan bod in het boek. “Mijn boek was zo goed als af, toen ook in realiteit gebeurde wat ik had geschreven: Georges Jacobs (de rechterhand van burgemeester Léopold Lippens bij de Compagnie) bekende dat hij gemeentesecretaris Marc Verhaeghe had omgekocht. Heel Knokke had een vermoeden van die situatie. Beide heren werden goed betaald, maar liepen in ruil ook een groot risico om de schok op te vangen. En uiteraard blijft de familie Lippens buiten schot. Ze is slim genoeg het gesjoemel ver van haar te laten gebeuren.”

Pierreux is een selfmade man, die als zestienjarige in de zaak van zijn ouders stapte om ze uit te bouwen tot een bloeiend bedrijfje. Hij start elke morgen om halfvijf met schrijven “tot de eerste klant binnenstapt”. Zijn drie boeken in de Knokkereeks waren de voorbije vier jaar bestsellers. “Ik ben bezeten door het schrijven. Het is een manier om mezelf te bewijzen. Heel wat vrouwen van middelbare leeftijd spreken me erover aan als ik op de dijk wandel. Negatieve kritiek krijg ik niet. De topondernemers ( nvdr – zoals Maurice Lippens en Paul Buysse) die even in het boek aan bod komen, staan op zo’n niveau, dat ze zich van een plaagstootje niets aantrekken.”

H.B.