LOIC DE CANNIERE. DE WEG NAAR ROME

“Ik heb graag op kabinetten gezeten. Maar terwijl je daar zit te vertellen wat de Vlaamse bedrijven zouden moeten doen, bekruipt je steeds meer de zin om het zelf te doen. ” Loïc De Cannière, de kabinetschef die Vlaams minister van Ekonomie Eric Van Rompuy overnam van minister-president Luc Van den Brande, gaat het dus zelf doen. Vandaag geeft hij op het kabinet-Van Rompuy de fakkel over aan ekonomieprofessor Herman Daems en maakt hij de oversteek naar het Vlaamse bedrijfsleven. De Cannière gaat volgende maand aan de slag bij de maritieme groep Dredging International. Na een grondige kennismaking met zijn nieuwe werkgever op de hoofdzetel in Antwerpen, vertrekt hij in mei voor drie jaar naar Rome waar hij financieel moet toezien op de aktiviteiten van de groep in het Middellandse-Zeegebied.

De Cannière is de derde kabinetschef uit de rangen van de Vlaamse regering die recent de sprong maakte naar het bedrijfsleven. Eind vorig jaar verliet zijn voorganger Johny Cornillie het nest van Luc Van den Brande om de Nederlandse afvalgroep van Gansewinkel te gaan leiden. Twee jaar geleden klapte Filip Martens de deur van het kabinet van Verkeersminister Johan Sauwens achter zich dicht. Hij is thans general manager van IPEM (International Port Engineering and Management), een dochteronderneming van Ackermans & van Haaren, GIMV, CFE en De Cloedt.

De Cannière werd 35 jaar geleden geboren in Herentals. Neen, hij heeft geen blauw bloed, maar kreeg wel een tweetalige opvoeding. Zijn moeder kwam uit de Franstalige Antwerpse burgerij. Vader was een perfekt tweetalige ingenieur bij Metallurgie Hoboken Overpelt. De jonge De Cannière was een zoeker met brede interesses. Hij studeerde eerst filozofie in München, nadien ekonomie in Leuven, en verkende daarna grondig de arbeidsmarkt : de studiediensten van Kredietbank en BAC, de kristendemokratische studiedienst Cepess, de Europese Rekenkamer in Luxemburg, een commerciële funktie bij Honeywell Bull. In 1988 stapte hij het kabinetsleven in. Hij werkte vier jaar voor staatssekretaris Jos Dupré (Institutionele Hervormingen en Infrastruktuur). Begin 1992 vervoegde hij Vlaams minister-president Luc Van den Brande, waar hij kabinetschef ekonomie werd.

“Ik blijf het politiek bedrijf boeiend vinden. Maar ik wou niet in de politiek gaan, ” legt De Cannière zijn overstap naar de privé uit. “Ik zocht naar een funktie in een internationaal bedrijf. “

Zijn indruk over het politiek bedrijf ? “Wat mij is opgevallen, is dat politici oprecht bezig zijn met het algemeen belang. Ze kennen ook een enorme werkdruk. ” Het moeilijkste moment van de kabinetschef ? “Boelwerf. ” Zijn mening over de Vlaamse verankering ? “Van den Brande heeft de aandacht gevestigd op een strukturele lacune in de financiële markten in Vlaanderen : de financiering via de beurs en pensioenfondsen is onderontwikkeld. Voor de defensieve benadering van de verankering heb ik het niet. “

LOIC DE CANNIERE (DREDGING INTERNATIONAL) Voor een offensieve benadering van de verankering.