LEISURE GROUP. Zwaar geschut

Je betaalt hopen geld voor een laserspelsysteem maar krijgt van je Britse leverancier nauwelijks service. Wat dan ? Je koopt een Engelse ingenieur weg, herwerkt het systeem en begint zelf aan de commerciële verovering van België, en straks Europa. Het verhaal van Leisure Group.

Een duister labyrint van hout, ijzer en autobanden, rookgordijnen in de gangen, mannen en vrouwen die elkaar bestoken met machinegeweren,… Gang-war anno 2050, in desolaat post-industrieel wasteland ? Nee, gewoon laat-twintigste-eeuws hoogtechnologisch amusement. Kris Gryspeert en Frank Verschaete tonen trots The Zone, een ruimte van 850 m² aan de Gentse stadsrand. Hier passeren per week meer dan duizend mensen om in games van een halfuurtje (voor 250 frank) oorlogje te spelen in computer controlled reality, met verfijnde lasertechnologie ongevaarlijk, beklemtonen de uitbaters. De spelers zijn doorgaans tussen 15 en 30 jaar oud, ze komen individueel of in groep, meer en meer ook in bedrijfsverband.

Verschaete en Gryspeert, jeugdvrienden uit Izegem, ontdekten het spel enkele jaren terug in Londen. Beide heren de ene op dat moment boekhouder, de andere marketeer waren behoorlijk onder de indruk van het sukses van dergelijke zalen in de Britse hoofdstad, en beslisten om zelf zo’n zaak uit te bouwen in België. Ze scharrelden uit eigen zak en uit familiale bronnen een zestiental investeringsmiljoenen bij elkaar, richtten de NV Leisure Group op en kochten bij de Britse firma LMC het hele systeem (met lasergeweren, “harnassen”, pc, software,…), om daarmee halfweg 1993 in Gent een opslagplaats om te toveren tot The Zone. Een spotje op een lokale radio, enkele tientallen gratis uitgedeelde games, en veel mond-tot-mondreklame deden het zaakje meteen draaien.

LMC had intussen in Antwerpen ook zélf een lasergamecenter opgestart en zou in de daaropvolgende maanden nog in andere Vlaamse steden een The Zone-complex uitbouwen (zie kader).

PERIKELEN.

Maar de Britten lieten het qua dienst-na-verkoop wat afweten. De technologie leed nog aan kinderziekten, en ging er wat stuk, dan moest alles voor herstelling steeds richting Albion. Gevolg : tijd- en vooral inkomstenverlies. Bovendien kwam in april ’94 de dienst Spectrum van Belgacom in alle vestigingen het materiaal in beslag nemen. Het spel werkte immers met radiosignalen (om de “score” bij te houden) en daarvoor was nooit de vereiste vergunning aangevraagd. Gryspeert en Verschaete moesten hun zaak enkele weken sluiten en waren de perikelen beu. Dus trokken ze weer het Kanaal over en kaapten bij de firma die het systeem had ontwikkeld, een ingenieur weg. Voortaan zouden ze alles zelf én beter doen. De technologie werd aangepast en herdoopt tot Reflex. Het ondernemende duo legde de lat meteen een stuk hoger : ze wilden niet alleen hun Gentse zaal uitbaten maar Reflex over heel België en zelfs Europa gaan commercializeren.

“Bowling- of snookerzalen die over hun hoogtepunt heen zijn, bioskopen die dichtgaan,… Dáár ligt onze markt, ” zegt Frank Verschaete. In België heeft Leisure Group zijn Reflex-systeem intussen aan een vijftal uitbaters weten te verkopen, in Eeklo, Oostende, Kortrijk, Doornik en Maasmechelen. “En in Frankrijk is inmiddels ook een eerste kontrakt getekend, in Besançon. In Italië, Spanje, Turkije (en via toevallige kontakten zelfs in Zuid-Afrika) voeren we gesprekken. “

RENDEMENT.

Wie zo’n laserdrome wil beginnen, moet voor het hele pakket (inrichting van de zaal en de bijhorende bar, spelmateriaal, hard- en software) zo’n 6 miljoen frank neertellen al is er reeds een minimale versie (10 spelers, 250 m²) voor 2,3 miljoen. “Een beetje commerciële geest weet zijn investering op één jaar tijd terug te verdienen, ” beweert Kris Gryspeert. “Je moet uiteraard een goede lokatie hebben. In de grotere steden is het een zeer rendabele zaak. Met inbegrip van de horeca-aktiviteiten (nvdr aan de speelzaal wordt telkens ook een bar gekoppeld) kan je makkelijk aan een jaaromzet van 12 tot 15 miljoen komen, ” schat het duo op basis van de Gentse ervaring.

Voor Leisure Group in zijn totaliteit (dus met de verkoop van het systeem aan andere uitbaters) verwachten Verschaete en Gryspeert voor het nog lopende eerste boekjaar een omzet van 50 miljoen frank, gerealizeerd door de twee werkende vennoten en drie werknemers. En de winst ? “Zo’n 10 % van de omzet. “

Zijn dergelijke lasergames geen voorbijwaaiende rage ? Gryspeert : “In Engeland lopen ze reeds meer dan zeven jaar, en er zit geen sleet op. Ons Reflex-systeem maakt bovendien steeds andere spelvarianten mogelijk, om te vermijden dat bezoekers erop uitgekeken raken. ” Verschaete : “We blijven ook niet bij dat ene produkt. Tegen de zomermaanden hebben we een nieuwigheid : indoor-kleiduifschieten met lasergeweren. En we broeden nog op andere zaken. “

R.P.

KRIS GRYSPEERT EN FRANK VERSCHAETE (LEISURE GROUP) “High tech amusement en horeca : winstgevende cocktail. “